“ ❤ ဤဘေလာ့ရဲ႕ Post မ်ားကို အၿမဲ Update ျပဳလုပ္ေပးလွ်က္ရွိပါသည္ ❤ ”

Tuesday, March 5, 2013

ကံေကာင္းေအာင္ လုပ္ယူနည္း (၁၄)

Photo: ကံေကာင္းေအာင္ လုပ္ယူနည္း (၁၄)

(ေရွးထံုးကိုလည္း မပယ္နဲ႔)
ကံေကာင္းေအာင္ လုပ္ယူခ်င္တဲ့လူေတြဟာ ေရွးလူႀကီးသူမမ်ား၊ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႔ ဆံုးမစာေတြကုိလည္း လိုက္နာ က်င့္သံုးသင့္ပါတယ္။ အဲဒီလို လိုက္နာက်င့္သံုးဖို႔ မလြယ္ဖူးဆိုေပမယ့္ မလြယ္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္မွ အာဂလူ ျဖစ္မွာပါ။

ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ရဲ႔ ဆံုးမစာကို လိုက္နာက်င့္သံုးမယ္ဆိုရင္ ကံေကာင္းသူတေယာက္ ျဖစ္လာမွာ
ေသခ်ာပါတယ္။ ေရွးေဟာင္းဆံုးမစာေတြဆိုေတာ့ တင္စားမႈေတြ ရွိပါတယ္။ တိုက္ရိုက္နားလည္မလည္ႏိုင္ဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္မွ သိနားလည္ျပီး လိုက္နာႏိုင္တာမ်ိဳးေတြေပါ့။

ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႔ ဆံုးမစာကိုၾကည့္။
(၁) မီးပူးကိုေရွာင္
(၂) လူေလာင္ကိုရွဲ
(၃) သူရဲကိုေပါင္း
(၄) ဓားေကာင္းကိုျပင္
(၅) ျမင္းလ်င္ကိုစီး
(၆) ခရီးေဟာင္းကိုထြင္
(၇) သဘင္ကိုရႈ
(၈) တႏၲဳကိုတိုက္
(၉) မကိုဋ္တႏႈန္း ပန္းေမႊးကိုပန္
(၁၀) တံခြန္ကိုႏွိပ္
(၁၁) အဆိပ္ကိုျပ
(၁၂) ၾကက္မကို ပံုမွတ္—
က်င့္ဝတ္အျပား ဆယ့္ႏွစ္ပါးကို မွတ္သားနာေတာ္မူေလေလာ့။

ျဖဳန္းခနဲေတာ့ ဘာေတြေရထားမွန္း သိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစ့ေစ့ငုငု
ေလ့လာၾကည့္ရင္ေတာ့ နက္နဲတဲ့ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ အခ်က္အလက္ေတြကို ေတြ႔ရမွာပါ။

မီးပူကိုေရွာင္-ဆိုတဲ့ စကားဟာ သာမန္ရိုးရိုး ထင္းမီးတို႔ ဘာတို႔ မီးကိုေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မေရွာင္တတ္ရင္ ေလာင္ျမိဳက္တတ္တဲ့ ရတနာသံုးပါးကို တင္စားေျပာတာ။ ဘုရား တရား သံဃာဆိုတဲ့ ရတနာသံုးပါးကို ရိုေသပူေဇာ္သူေတြဟာ ေအးျမခ်မ္းသာၾကေပမယ့္ ရတနာသံုးပါးကို ထိပါးေစာ္ကားသူေတြဟာ မီးေလာင္ျမိဳက္သလို ပူေလာင္ကၽြမ္းေျမ့တတ္တယ္ဆိုတာကို သတိေပးထားတာ။ ဒါေၾကာင့္ မီးပူကိုေရွာင္-လို႔ ဆိုတာပါ။

လူေလာင္ကိုရွဲ-ဆိုတဲ့ စာသားကေတာ့ ပူတတ္၊ ေလာင္တတ္တဲ့ အဝိဇၨာ တဏွာကို ေရွာင္ခိုင္းတာပါ။
သူရဲကိုေပါင္း-ဆိုတာက်ေတာ့ သူရဲဆိုတာ ရဲရင့္သူကိုေျပာတာ။ ရဲရင့္သူနဲ႔ ေပါင္းခိုင္းတာ။ ဘယ္ေနရာမွာ ရဲရင့္တာလဲ အလွဴဒါနမွာ ရဲရင့္သူကို ေပါင္းခိုင္းတာ။ အလွဴဒါန လုပ္ခိုင္းတာ။ လွဴတဲ့ေနရာမွာ ရဲရင့္ဖို႔ တိုက္တြန္းတာ။

ဓားေကာင္းကိုျပင္-ဆိုတာကေတာ့ ပညာဓားကို ေျပာတာ။ ပညာဓားကို ထက္ေအာင္ေသြးခိုင္းတာ။ ပညာရွာေဖြ ႀကိဳးပမ္းခိုင္းတာပါ။ ပညာကို အျမဲလိုက္စားခိုင္းတာပါ။
ျမင္းလ်င္ကိုစီး-ဆိုတာကေတာ့ အလွဴဒါနျပဳဖို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေကာင္းတဲ့ကုသိုလ္ေရး လုပ္ဖို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေႏွာင့္ေႏွးမေနဘဲ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ျပဳလုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းတာပါ။

ခရီးေဟာင္းကိုထြင္-ဆိုတာကေတာ့ ေရွးအစဥ္အဆက္ လိုက္နာခဲ့ၾကတဲ့ ထံုးေဟာင္းဓမၼသတ္ကို
ေလးစားလိုက္နာဖို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ေရွးထံုးလည္း မပယ္နဲ႔-ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ ဆင္ဆင္တူတာပါပဲ။
သဘင္ကိုရႈ-ဆိုတာဟာ ပြျေတြ၊ စတိတ္ရႈိးေတြ ၾကည့္ခိုင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တရားသဘင္မွာ ဝင္ထိုင္ခို္င္းတာပါ။ တရားေဟာဓမၼကထိကေတြ တရားေဟာတဲ့သဘင္ကို ရႈခိုင္းတာ၊ နားေထာင္ခိုင္းတာပါ။ တရားနာခိုင္းတာပါ။

တႏၲဳကိုတိုက္-ဆိုတာကလည္း ေရွးကလူႀကီးသူမမ်ား လုပ္ကိုင္ေလ့ရွိတဲ့ ထံုးစံနည္းနာေတြကို ယူဖို႔ရွိရင္ ယူရမယ့္သေဘာကို ေျပာတာပါ။
ဥပမာ-ေရွးလူႀကီးေတြေျပာခဲ့တဲ့ ထံုးစံေတြရွိတယ္။ အႀကီးအမားကေန အေသးအဖြဲအထိ။ ဆိုပါေတာ့- မိဦး ဖဦး၊ ဆရာဦး၊ ခူး၍အလ်င္ မစားနဲ႔-ဆိုတဲ့ ဆံုးမစကားလို ဘုရား၊ မိဘ၊ ဆရာသမားတို႔ရဲ႔ အဦးကို မစားရတာမ်ိဳး၊ ေရေႏြးေသာက္တဲ့ခြက္နဲ႔ ေရေအးမေသာက္ရတာမ်ိဳး၊ အိမ္ေရွ႔တည့္တည့္ တံေတြးမေထြးရတာမ်ိဳး အစေပါ့။

မကိုဋ္တႏႈန္း၊ ပန္းေမႊးကိုပန္-ဆိုတာက အျမင့္အျမတ္ကိစၥကို ေျပာတာပါ။ သရဏဂံုသံုးပါး
ေဆာက္တည္တာကို မကိုဋ္ေဆာင္းတယ္လို႔ ေျပာလိုတာ။ ငါးပါးဦလ ေဆာက္တည္တာကို ပန္းေမႊးပန္တယ္လို႔ ဆိုလုိတာ။
တံခြန္ကိုႏွိပ္-ဆိုတာကေတာ့ ေထာင္လႊားတဲ့မာနတံခြန္ကို မထူပါနဲ႔လို႔ ဆိုလိုတာပါ။
အဆိပ္ကိုျပ-ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္ျပဳလုပ္မိတဲ့ အျပစ္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ဝန္ခံတတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ကိုလုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းတာပါ။ ခက္တာက လူဆိုတာ ကိုယ္ကသာ သူမ်ားအျပစ္ကို ျမင္တတ္တာ၊ ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ေဝဖန္တာ၊ ကိုယ့္ကို အျပစ္ေထာက္ျပ ေဝဖန္ရင္က်ေတာ့ တီကို ဆားနဲ႔တို႔သလို တြန္႔ကုန္ၾကေရာ။

ၾကက္မကို ပံုမွတ္-ဆိုတာကေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းသူျပည္သား၊ အိမ္ေထာင္သည္ေတြဆိုရင္ေတာ့ မိမိရဲ႔ အိမ္သူအိမ္သားမ်ားကို ၾကက္မႀကီးက ၾကက္သားအုပ္ကို ေစာင့္ေရွာက္သလို ေစာင့္ေရွာက္ၾကရမယ္လို႔ ဆိုတာပါ။

အခုေျပာခဲ့တဲ့ အခ်က္ ၁၂-ခ်က္ဟာ အမွန္တကယ္ လိုပ္အပ္ခ်က္ပါပဲ။ ဒီအခ်က္အလက္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုးမယ္ဆိုရင္ ေလာကႀကီးထဲမွာ အဆင္ေျပေျပေနထိုင္ႏိုင္ျပီး ကံေကာင္းလာႏိုင္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။
*****
(ကံေကာင္းခ်င္ရင္ စိတ္ျဖဴစင္)
အိႏၵိယျပည္က အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး မဟတၱမဂႏၵီ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ စကားတခြန္းရွိပါတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့—
“စိတ္ဓာတ္ျဖဴစင္ သန္႔ရွင္းေနရင္ အခင္အခဲၾကားထဲက အကူအညီ ရလာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။”
ဆိုတဲ့စကားပါပဲ။ ဒီစကားကို ေခါင္းေဆာင္ႀကီးဟာ သူ႔ဘဝထဲက ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့တာပါပဲ။ ဒါဟာ အမွန္ပါပဲ။ သူတပါးကို မနာလို မစၧရိယစိတ္ မရွိတဲ့လူမ်ိဳး၊ စိတ္ကို ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ထားတတ္တဲ့လူမ်ိဳးဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ အခက္အခဲေတြ႔ေတြ႔ တခ်ိန္မွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အကူအညီရတတ္ပါတယ္။ ထြက္ေပါက္ ေတြ႔တတ္ပါတယ္။

ေနာက္တခါ ပညာရွင္ အီမာဆင္-က ဘာေျပာဖူးေသးသလဲဆိုရင္-
“တကယ္လို႔ တဦးတေယာက္က သူ႔ရဲ႔ သန္႔ရွင္းျဖဴစင္တဲ့ အတြင္းစိတ္နဲ႔ တေနရာရာမွာ အခိုင္အမာ ရပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ကမၻာေလာကႀကီးတခုလံုးက သူ႔ေနာက္ကို လိုက္လာႏိုင္တယ္”လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ထားဖို႔ လိုပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ ဗုဒၶဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကလည္း ဒီသေဘာကိုပဲ အျမဲေဖာ္ညႊန္းပါတယ္။
“စိေတၱန နီယေတ ေလာေကာ-တဲ့။ စိတ္ဟာ ေလာကႀကီးတခုလံုးကို ေဆာင္ႏိုင္ပါသတဲ့။
ဒါေၾကာင့္ ေလာကမွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းသာစြာေနခ်င္ရင္ စိတ္ထားကို ျဖဴစင္ေအာင္ ထားဖို႔ လိုပါတယ္။
“မေကာင္းမႈေရွာင္
ေကာင္းမႈေဆာင္
ျဖဴေအာင္ စိတ္ကိုထား”
ဆိုတဲ့ေဆာင္ပုဒ္ကို ရငထဲ အသည္းထဲမွာ အျမဲထားျပီး က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ မေကာင္းမႈေတြကို မလုပ္ဘဲ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကိုပဲ ရွာၾကံလုပ္ေလ့ရွိသူ၊ စိတ္ကို ျဖဴျဖဴစင္စင္ထားတဲ့လူဟာ ဘယ္မွာ ကံမေကာင္းဘဲ ေနႏိုင္ပါ့မလဲ။

“ခင္ဗ်ားဟာ အေတာ္ကံေကာင္းတဲ့ လူပဲ”လို႔ အေျပာခံခ်င္ရင္ ခင္ဗ်ားဟာ စိတ္ထားအလြန္ေကာင္းတဲ့လူ အရင္ျဖစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
*****
(စိတ္ကိုျဖဴစင္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ)
ဟိႏၵဴဘာသာဝင္တို႔ လိုက္နာက်င့္သံုးေလ့ရွိၾကတဲ့ “သစၥထပကာသက်မ္း”ထဲမွာ စိတ္ကိုျဖဴစင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႔ အခုလို ညႊန္ျပထားတာ ေလ့လာဖူးပါတယ္။
“ေရျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္၏ ဗဟိဒၶအစိတ္အပိုင္းမ်ား ျဖဴစင္ကုန္၏။ အတတ္ပညာျဖင့္ ျခိဳးျခံက်င့္ေဆာင္ျခင္းေၾကာင့္ အတၱဝိညာဥ္သည္ ျဖဴစင္၏။ အလံုးစံုတတ္သိျခင္း၊ နားလည္ျခင္းေၾကာင့္ ဉာဏ္ပညာ(ဗုဒၶိ)သည္ ျဖဴစင္၏။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ အစာမစားမီ ေရခ်ိဳးသင့္၏။

“အၾကင္အခါ လူသည္ အာနာပါနကို ေဆာက္တည္၏။ ထိုိသုိ႔ ေဆာက္တည္ေနစဥ္ ခဏ,ခဏ၌ မစင္ၾကယ္ျခင္း ကုန္ခန္းလာျပီးလွ်င္ ဉာဏ္အလင္းကို ရလာေပသည္။ ဝိမုတၱိ မရမခ်င္း သူ႔ဝိညာဥ္ရွိ အသိဉာဏ္သည္ အစဥ္အတိုင္း တိုးတက္ျမဲ တိုးတက္ေန၏”

“မီးတြင္ဖုတ္ေသာ ေရႊ-စသည့္ ဓာတ္သတၱဳတို႔၏ အညစ္အေၾကးသည္ စင္ၾကယ္ဘိသကဲ့သို႔ အာနာပါန ေဆာက္တည္လွ်င္ စိတ္စေသာ ဣေျႏၵတို႔၏ အညစ္အေၾကးသည္လည္း စင္ၾကယ္သြားကုန္၏။”

“ေလကို တျဖည္းျဖည္း အတြင္းသို႔ ရွဴရႈိက္ကာ အျပင္သို႔ထုတ္လ်က္ ေအာင့္ႏိုင္သမွ် ေအာင့္ထားရာ၏။ စိတ္ထဲတြင္ ဥံဳကို သရဇၩာယ္ရာ၏”
“အကုသိုလ္ျပဳရန္ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မကူးရာ၊ ဘုရားဝတ္ျပဳျခင္းကိစၥကို ဆိတ္ျငိမ္ေသာေနရာ၌ တည္ၾကည္ေသာစိတ္(ဧကဂၢတာ)ျဖင့္ ျပဳရာသည္။”
“အိမ္ရာေထာင္ျပီးသည့္ေနာက္၌လည္း ကာမဂုဏ္၌ ေမွာက္မွားေသာအမႈကို မျပဳပါမူကား ထိုသူ၏ အသက္ဝိညာဥ္ (စိတ္)သည္ သန္စြမ္းတိုးတက္ကာ အားလံုးေသာဂုဏ္က်က္သေရမ်ား သက္ဝင္တည္ေနရာသည္။”

အထက္ပါ စာပိုဒ္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္ျပီး ျခံဳယူဆင္ျခင္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ စိတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ ထားႏိုင္ဖို႔အတြက္ အာနာပါန-သတိကို ေဆာက္တည္ျပီး ကာမဂုဏ္အာရံုေတြ နည္းႏိုင္သမၽွ်နည္းပါးေအာင္ ေလ့က်င့္ျခင္းဟာ စိတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္လုပ္ယူႏိုင္တဲ့ လမ္းစလို႔ ဆိုရမွာပါ။

ကာမဂုဏ္အာရံုကိုလည္း နည္းႏိုင္သမွ် နည္းပါးေအာင္ ေလ့က်င့္မယ္ဆိုရင္ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ ဘိကၡဳဝဂ္မွာပါတဲ့ ေကာင္း၏ရွစ္မ်ိဳးကို ဂရုျပဳလိုက္နာသင့္ပါတယ္။
(၁) မ်က္စိ-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၂) နား-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၃) ႏွာေခါင္း-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၄) လွ်ာ-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၅) ကိုယ္-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၆) ႏႈတ္-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၇) စိတ္-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၈) အကုန္-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏

ေဇယ်တု သဗၺမဂၤလံ
လင္းေရာင္တင္
(ဂမၻီရ ၂၀၀၄-၈)

(ေရွးထံုးကိုလည္း မပယ္နဲ႔)
ကံေကာင္းေအာင္ လုပ္ယူခ်င္တဲ့လူေတြဟာ ေရွးလူႀကီးသူမမ်ား၊ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႔ ဆံုးမစာေတြကုိလည္း လိုက္နာ က်င့္သံုးသင့္ပါတယ္။ အဲဒီလို လိုက္နာက်င့္သံုးဖို႔ မလြယ္ဖူးဆိုေပမယ့္ မလြယ္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္မွ အာဂလူ ျဖစ္မွာပါ။

ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ရဲ႔ ဆံုးမစာကို လိုက္နာက်င့္သံုးမယ္ဆိုရင္ ကံေကာင္းသူတေယာက္ ျဖစ္လာမွာ
ေသခ်ာပါတယ္။ ေရွးေဟာင္းဆံုးမစာေတြဆိုေတာ့ တင္စားမႈေတြ ရွိပါတယ္။ တိုက္ရိုက္နားလည္မလည္ႏိုင္ဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္မွ သိနားလည္ျပီး လိုက္နာႏိုင္တာမ်ိဳးေတြေပါ့။

ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႔ ဆံုးမစာကိုၾကည့္။
(၁) မီးပူးကိုေရွာင္
(၂) လူေလာင္ကိုရွဲ
(၃) သူရဲကိုေပါင္း
(၄) ဓားေကာင္းကိုျပင္
(၅) ျမင္းလ်င္ကိုစီး
(၆) ခရီးေဟာင္းကိုထြင္
(၇) သဘင္ကိုရႈ
(၈) တႏၲဳကိုတိုက္
(၉) မကိုဋ္တႏႈန္း ပန္းေမႊးကိုပန္
(၁၀) တံခြန္ကိုႏွိပ္
(၁၁) အဆိပ္ကိုျပ
(၁၂) ၾကက္မကို ပံုမွတ္—
က်င့္ဝတ္အျပား ဆယ့္ႏွစ္ပါးကို မွတ္သားနာေတာ္မူေလေလာ့။

ျဖဳန္းခနဲေတာ့ ဘာေတြေရထားမွန္း သိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစ့ေစ့ငုငု
ေလ့လာၾကည့္ရင္ေတာ့ နက္နဲတဲ့ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ အခ်က္အလက္ေတြကို ေတြ႔ရမွာပါ။

မီးပူကိုေရွာင္-ဆိုတဲ့ စကားဟာ သာမန္ရိုးရိုး ထင္းမီးတို႔ ဘာတို႔ မီးကိုေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မေရွာင္တတ္ရင္ ေလာင္ျမိဳက္တတ္တဲ့ ရတနာသံုးပါးကို တင္စားေျပာတာ။ ဘုရား တရား သံဃာဆိုတဲ့ ရတနာသံုးပါးကို ရိုေသပူေဇာ္သူေတြဟာ ေအးျမခ်မ္းသာၾကေပမယ့္ ရတနာသံုးပါးကို ထိပါးေစာ္ကားသူေတြဟာ မီးေလာင္ျမိဳက္သလို ပူေလာင္ကၽြမ္းေျမ့တတ္တယ္ဆိုတာကို သတိေပးထားတာ။ ဒါေၾကာင့္ မီးပူကိုေရွာင္-လို႔ ဆိုတာပါ။

လူေလာင္ကိုရွဲ-ဆိုတဲ့ စာသားကေတာ့ ပူတတ္၊ ေလာင္တတ္တဲ့ အဝိဇၨာ တဏွာကို ေရွာင္ခိုင္းတာပါ။
သူရဲကိုေပါင္း-ဆိုတာက်ေတာ့ သူရဲဆိုတာ ရဲရင့္သူကိုေျပာတာ။ ရဲရင့္သူနဲ႔ ေပါင္းခိုင္းတာ။ ဘယ္ေနရာမွာ ရဲရင့္တာလဲ အလွဴဒါနမွာ ရဲရင့္သူကို ေပါင္းခိုင္းတာ။ အလွဴဒါန လုပ္ခိုင္းတာ။ လွဴတဲ့ေနရာမွာ ရဲရင့္ဖို႔ တိုက္တြန္းတာ။

ဓားေကာင္းကိုျပင္-ဆိုတာကေတာ့ ပညာဓားကို ေျပာတာ။ ပညာဓားကို ထက္ေအာင္ေသြးခိုင္းတာ။ ပညာရွာေဖြ ႀကိဳးပမ္းခိုင္းတာပါ။ ပညာကို အျမဲလိုက္စားခိုင္းတာပါ။
ျမင္းလ်င္ကိုစီး-ဆိုတာကေတာ့ အလွဴဒါနျပဳဖို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေကာင္းတဲ့ကုသိုလ္ေရး လုပ္ဖို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေႏွာင့္ေႏွးမေနဘဲ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ျပဳလုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းတာပါ။

ခရီးေဟာင္းကိုထြင္-ဆိုတာကေတာ့ ေရွးအစဥ္အဆက္ လိုက္နာခဲ့ၾကတဲ့ ထံုးေဟာင္းဓမၼသတ္ကို
ေလးစားလိုက္နာဖို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ေရွးထံုးလည္း မပယ္နဲ႔-ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ ဆင္ဆင္တူတာပါပဲ။
သဘင္ကိုရႈ-ဆိုတာဟာ ပြျေတြ၊ စတိတ္ရႈိးေတြ ၾကည့္ခိုင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တရားသဘင္မွာ ဝင္ထိုင္ခို္င္းတာပါ။ တရားေဟာဓမၼကထိကေတြ တရားေဟာတဲ့သဘင္ကို ရႈခိုင္းတာ၊ နားေထာင္ခိုင္းတာပါ။ တရားနာခိုင္းတာပါ။

တႏၲဳကိုတိုက္-ဆိုတာကလည္း ေရွးကလူႀကီးသူမမ်ား လုပ္ကိုင္ေလ့ရွိတဲ့ ထံုးစံနည္းနာေတြကို ယူဖို႔ရွိရင္ ယူရမယ့္သေဘာကို ေျပာတာပါ။
ဥပမာ-ေရွးလူႀကီးေတြေျပာခဲ့တဲ့ ထံုးစံေတြရွိတယ္။ အႀကီးအမားကေန အေသးအဖြဲအထိ။ ဆိုပါေတာ့- မိဦး ဖဦး၊ ဆရာဦး၊ ခူး၍အလ်င္ မစားနဲ႔-ဆိုတဲ့ ဆံုးမစကားလို ဘုရား၊ မိဘ၊ ဆရာသမားတို႔ရဲ႔ အဦးကို မစားရတာမ်ိဳး၊ ေရေႏြးေသာက္တဲ့ခြက္နဲ႔ ေရေအးမေသာက္ရတာမ်ိဳး၊ အိမ္ေရွ႔တည့္တည့္ တံေတြးမေထြးရတာမ်ိဳး အစေပါ့။

မကိုဋ္တႏႈန္း၊ ပန္းေမႊးကိုပန္-ဆိုတာက အျမင့္အျမတ္ကိစၥကို ေျပာတာပါ။ သရဏဂံုသံုးပါး
ေဆာက္တည္တာကို မကိုဋ္ေဆာင္းတယ္လို႔ ေျပာလိုတာ။ ငါးပါးဦလ ေဆာက္တည္တာကို ပန္းေမႊးပန္တယ္လို႔ ဆိုလုိတာ။
တံခြန္ကိုႏွိပ္-ဆိုတာကေတာ့ ေထာင္လႊားတဲ့မာနတံခြန္ကို မထူပါနဲ႔လို႔ ဆိုလိုတာပါ။
အဆိပ္ကိုျပ-ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္ျပဳလုပ္မိတဲ့ အျပစ္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ဝန္ခံတတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ကိုလုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းတာပါ။ ခက္တာက လူဆိုတာ ကိုယ္ကသာ သူမ်ားအျပစ္ကို ျမင္တတ္တာ၊ ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ေဝဖန္တာ၊ ကိုယ့္ကို အျပစ္ေထာက္ျပ ေဝဖန္ရင္က်ေတာ့ တီကို ဆားနဲ႔တို႔သလို တြန္႔ကုန္ၾကေရာ။

ၾကက္မကို ပံုမွတ္-ဆိုတာကေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းသူျပည္သား၊ အိမ္ေထာင္သည္ေတြဆိုရင္ေတာ့ မိမိရဲ႔ အိမ္သူအိမ္သားမ်ားကို ၾကက္မႀကီးက ၾကက္သားအုပ္ကို ေစာင့္ေရွာက္သလို ေစာင့္ေရွာက္ၾကရမယ္လို႔ ဆိုတာပါ။

အခုေျပာခဲ့တဲ့ အခ်က္ ၁၂-ခ်က္ဟာ အမွန္တကယ္ လိုပ္အပ္ခ်က္ပါပဲ။ ဒီအခ်က္အလက္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုးမယ္ဆိုရင္ ေလာကႀကီးထဲမွာ အဆင္ေျပေျပေနထိုင္ႏိုင္ျပီး ကံေကာင္းလာႏိုင္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။
*****
(ကံေကာင္းခ်င္ရင္ စိတ္ျဖဴစင္)
အိႏၵိယျပည္က အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး မဟတၱမဂႏၵီ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ စကားတခြန္းရွိပါတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့—
“စိတ္ဓာတ္ျဖဴစင္ သန္႔ရွင္းေနရင္ အခင္အခဲၾကားထဲက အကူအညီ ရလာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။”
ဆိုတဲ့စကားပါပဲ။ ဒီစကားကို ေခါင္းေဆာင္ႀကီးဟာ သူ႔ဘဝထဲက ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့တာပါပဲ။ ဒါဟာ အမွန္ပါပဲ။ သူတပါးကို မနာလို မစၧရိယစိတ္ မရွိတဲ့လူမ်ိဳး၊ စိတ္ကို ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ထားတတ္တဲ့လူမ်ိဳးဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ အခက္အခဲေတြ႔ေတြ႔ တခ်ိန္မွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အကူအညီရတတ္ပါတယ္။ ထြက္ေပါက္ ေတြ႔တတ္ပါတယ္။

ေနာက္တခါ ပညာရွင္ အီမာဆင္-က ဘာေျပာဖူးေသးသလဲဆိုရင္-
“တကယ္လို႔ တဦးတေယာက္က သူ႔ရဲ႔ သန္႔ရွင္းျဖဴစင္တဲ့ အတြင္းစိတ္နဲ႔ တေနရာရာမွာ အခိုင္အမာ ရပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ကမၻာေလာကႀကီးတခုလံုးက သူ႔ေနာက္ကို လိုက္လာႏိုင္တယ္”လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ထားဖို႔ လိုပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ ဗုဒၶဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကလည္း ဒီသေဘာကိုပဲ အျမဲေဖာ္ညႊန္းပါတယ္။
“စိေတၱန နီယေတ ေလာေကာ-တဲ့။ စိတ္ဟာ ေလာကႀကီးတခုလံုးကို ေဆာင္ႏိုင္ပါသတဲ့။
ဒါေၾကာင့္ ေလာကမွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းသာစြာေနခ်င္ရင္ စိတ္ထားကို ျဖဴစင္ေအာင္ ထားဖို႔ လိုပါတယ္။
“မေကာင္းမႈေရွာင္
ေကာင္းမႈေဆာင္
ျဖဴေအာင္ စိတ္ကိုထား”
ဆိုတဲ့ေဆာင္ပုဒ္ကို ရငထဲ အသည္းထဲမွာ အျမဲထားျပီး က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ မေကာင္းမႈေတြကို မလုပ္ဘဲ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကိုပဲ ရွာၾကံလုပ္ေလ့ရွိသူ၊ စိတ္ကို ျဖဴျဖဴစင္စင္ထားတဲ့လူဟာ ဘယ္မွာ ကံမေကာင္းဘဲ ေနႏိုင္ပါ့မလဲ။

“ခင္ဗ်ားဟာ အေတာ္ကံေကာင္းတဲ့ လူပဲ”လို႔ အေျပာခံခ်င္ရင္ ခင္ဗ်ားဟာ စိတ္ထားအလြန္ေကာင္းတဲ့လူ အရင္ျဖစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
*****
(စိတ္ကိုျဖဴစင္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ)
ဟိႏၵဴဘာသာဝင္တို႔ လိုက္နာက်င့္သံုးေလ့ရွိၾကတဲ့ “သစၥထပကာသက်မ္း”ထဲမွာ စိတ္ကိုျဖဴစင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႔ အခုလို ညႊန္ျပထားတာ ေလ့လာဖူးပါတယ္။
“ေရျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္၏ ဗဟိဒၶအစိတ္အပိုင္းမ်ား ျဖဴစင္ကုန္၏။ အတတ္ပညာျဖင့္ ျခိဳးျခံက်င့္ေဆာင္ျခင္းေၾကာင့္ အတၱဝိညာဥ္သည္ ျဖဴစင္၏။ အလံုးစံုတတ္သိျခင္း၊ နားလည္ျခင္းေၾကာင့္ ဉာဏ္ပညာ(ဗုဒၶိ)သည္ ျဖဴစင္၏။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ အစာမစားမီ ေရခ်ိဳးသင့္၏။

“အၾကင္အခါ လူသည္ အာနာပါနကို ေဆာက္တည္၏။ ထိုိသုိ႔ ေဆာက္တည္ေနစဥ္ ခဏ,ခဏ၌ မစင္ၾကယ္ျခင္း ကုန္ခန္းလာျပီးလွ်င္ ဉာဏ္အလင္းကို ရလာေပသည္။ ဝိမုတၱိ မရမခ်င္း သူ႔ဝိညာဥ္ရွိ အသိဉာဏ္သည္ အစဥ္အတိုင္း တိုးတက္ျမဲ တိုးတက္ေန၏”

“မီးတြင္ဖုတ္ေသာ ေရႊ-စသည့္ ဓာတ္သတၱဳတို႔၏ အညစ္အေၾကးသည္ စင္ၾကယ္ဘိသကဲ့သို႔ အာနာပါန ေဆာက္တည္လွ်င္ စိတ္စေသာ ဣေျႏၵတို႔၏ အညစ္အေၾကးသည္လည္း စင္ၾကယ္သြားကုန္၏။”

“ေလကို တျဖည္းျဖည္း အတြင္းသို႔ ရွဴရႈိက္ကာ အျပင္သို႔ထုတ္လ်က္ ေအာင့္ႏိုင္သမွ် ေအာင့္ထားရာ၏။ စိတ္ထဲတြင္ ဥံဳကို သရဇၩာယ္ရာ၏”
“အကုသိုလ္ျပဳရန္ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မကူးရာ၊ ဘုရားဝတ္ျပဳျခင္းကိစၥကို ဆိတ္ျငိမ္ေသာေနရာ၌ တည္ၾကည္ေသာစိတ္(ဧကဂၢတာ)ျဖင့္ ျပဳရာသည္။”
“အိမ္ရာေထာင္ျပီးသည့္ေနာက္၌လည္း ကာမဂုဏ္၌ ေမွာက္မွားေသာအမႈကို မျပဳပါမူကား ထိုသူ၏ အသက္ဝိညာဥ္ (စိတ္)သည္ သန္စြမ္းတိုးတက္ကာ အားလံုးေသာဂုဏ္က်က္သေရမ်ား သက္ဝင္တည္ေနရာသည္။”

အထက္ပါ စာပိုဒ္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္ျပီး ျခံဳယူဆင္ျခင္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ စိတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ ထားႏိုင္ဖို႔အတြက္ အာနာပါန-သတိကို ေဆာက္တည္ျပီး ကာမဂုဏ္အာရံုေတြ နည္းႏိုင္သမၽွ်နည္းပါးေအာင္ ေလ့က်င့္ျခင္းဟာ စိတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္လုပ္ယူႏိုင္တဲ့ လမ္းစလို႔ ဆိုရမွာပါ။

ကာမဂုဏ္အာရံုကိုလည္း နည္းႏိုင္သမွ် နည္းပါးေအာင္ ေလ့က်င့္မယ္ဆိုရင္ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ ဘိကၡဳဝဂ္မွာပါတဲ့ ေကာင္း၏ရွစ္မ်ိဳးကို ဂရုျပဳလိုက္နာသင့္ပါတယ္။
(၁) မ်က္စိ-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၂) နား-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၃) ႏွာေခါင္း-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၄) လွ်ာ-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၅) ကိုယ္-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၆) ႏႈတ္-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၇) စိတ္-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏
(၈) အကုန္-လံုျခံဳလွ်င္ ေကာင္း၏

ေဇယ်တု သဗၺမဂၤလံ
လင္းေရာင္တင္
(ဂမၻီရ ၂၀၀၄-၈)
www.facebook.com/MyawadyNews

No comments:

Post a Comment