စိတ္မဆိုးေၾကး

အပြင့္ပြင့္တဲ့
ပန္းပင္ကိုင္းခ်ိဳးခံရတယ္..
အသီးသီးတဲ့သစ္ပင္
ခဲပစ္ခံရတယ္..
အလုပ္လုပ္တဲ့လူ
အေျပာအဆိုခံရတယ္..
ဒါသဘာ၀ပဲ မဟုတ္လား..
အဲ့ဒီသဘာ၀ကို သိရက္သားနဲ႔
အလုပ္လုပ္လို႔ အေျပာအဆို အေ၀ဖန္ခံရတာကို
မင္းက ေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ၿပီး
ညည္းညဴမေနစမ္းပါနဲ႔ကြာ..
မင္းကိုထပ္ၿပီး အျမင္ကတ္ေနပါဦးမယ္..
ငါကေစတနာနဲ႔ ေျပာတာေနာ္.စိတ္ဆိုးမေနနဲ႔ဦး...

အားနာလို႔

တစ္ခါက အလြန္အားနာတတ္ေသာ ေမာင္တုတ္ဆိုသူတစ္ေယာက္ရွိသည္..
တစ္ေန႔တြင္ ေမာင္တုတ္သည္ ရြာတစ္ရြာသို႔အလည္သြားရင္း၊ အသိအိမ္တစ္အိမ္၌ ခဏ၀င္နားသည္..
ထိုအိမ္တြင္ အိမ္ရွင္မရွိဘဲ အိမ္ရွင္၏ သမီးပ်ိဳေလးသာရွိေနသည္..
“ အဘတို႔ေတာ့ ဟိုဘက္အိမ္သြားၾကတယ္ ”
ခဏအၾကာတြင္ မိန္းမပ်ိဳက ထမင္းပဲြျပင္ၿပီး.
“ ေမာင္ႀကီး ထမင္းစားရေအာင္ ”
ေမာင္တုတ္သည္ ဆာေသာ္လည္း အားနာသျဖင့္ -
““ ရပါတယ္..ကၽြန္ေတာ္မဆာေသးပါဘူး””
“ လာပါ..ေမာင္ႀကီးအတြက္ပါခူးထားပါတယ္.အားမနာပါနဲ႔ ”
““ ရပါတယ္ဗ်ာ ””
မိန္းမပ်ိဳမွာ ေခၚမရ၍ တစ္ေယာက္တည္း စားလိုက္ေလသည္..
သို႔ေသာ္ ေမာင္တုတ္မွာ တအားဆာလာသျဖင့္ အားမနာႏိုင္ေတာ့ဘဲ လက္ေဆးၿပီး ထမင္းစားပဲြနားတြင္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္..
ထိုအခါ မိန္းမပ်ိဳက ေမာင္တုတ္အား..
“ ေမာင္ႀကီး.. ျပန္ေတာ့မွာလား ”
ဤတြင္ ေမာင္တုတ္သည္ ရွက္ရွက္ျဖင့္ ျပန္သြားေလေတာ့သတည္း..
““ ဟုတ္ကဲ့.ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္..ဟီးးးး ””

မနက္ျဖန္မွ

တစ္ခါက ဦးႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ ဘုရားဖူးဖို႔. ၿမိဳ႕ကိုတက္လာသတဲ့.
ဘုရားဖူးၿပီးတဲ့အခါ ထမင္းဆာတာနဲ႔ ထမင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ထဲ ၀င္သြားတယ္..
“ ကမၻာရွား . ထမင္းဆိုင္ ”
ၿပီးေတာ့-
““ ေဟ့. ေမာင္ရင္. ထမင္းတစ္ပဲြဘယ္ေလာက္လဲ ”
“ တစ္ရာ ”
““ ဒါဆို..အ၀စား ဘယ္ေလာက္လဲ ””
“ ႏွစ္ရာ ”
““ ေအး.ေအး.. အ၀ စားပဲြျပင္လိုက္ ””
ထမင္းပဲြေရာက္လာတဲ့အခါ ဆာဆာနဲ႔တအားက်ံဳးစားေတာ့သတဲ့..
စားေကာင္းေကာင္းနဲ႔စားလိုက္တာ ေဘးမွာ ပန္းကန္ေတြတစ္ထပ္ႀကီးျဖစ္ေနေတာ့တယ္..
ထမင္းဆိုင္က လူေတြ အံ့ၾသလန္႔ဖ်ပ္ကုန္သတဲ့..
“ ဟိုက္ !! စားလွခ်ည္လား ”
ေနာက္ဆံုးေတာ့ မျဖစ္ေခ်ဘူးဆိုၿပီး.......
“ ဘႀကီး..ထမင္းေတြ.ဟင္းေတြကုန္သြားပါၿပီ ”
“ ေဟာဒီမွာ ထမင္းအိုး ဟင္းအိုးေတြ ”
ဒီအခါ ဦးႀကီးက.
““ ေအး .. ဒါဆိုလည္း ေနာက္ေန႔မွ လာၿပီးဆက္စားမယ္ကြယ္ ””