တစ္ေန႔တြင္ ဦးေပါသြပ္သည္ အျခားၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕သို႔ ခရီးထြက္လာသည္..
ညေနေစာင္းေသာ္ လမ္းခုလတ္ရွိ သူ႕မိတ္ေဆြအိမ္၌ ၀င္ေရာက္တည္းခိုေလသည္..
“ေဟာ .. ေပါသြပ္ပါလား.”
““ေအးကြ.ငါ..ကမၻာရွားတို႔ဆီသြားမလို႔.ဒီညေတာ့ ဒီမွာဘဲ တည္းမကြာ””
သို႔ႏွင့္ ဦးေပါသြပ္အား ဦးဖိုးေထာ္၏ ဇနီးက ထမင္းျပင္ ေကၽြးသည္..
“ကိုေပါသြပ္ေရ..ထမင္းျပင္ၿပီးၿပီ လစားေပေတာ့”
ကိုေပါသြပ္မွာ ဆာဆာႏွင့္စားရာ ထမင္းဟင္းမ်ားလွ်င္ျမန္စြာ ကုန္သြားေလ၏..
ထိုအခါ အိမ္ရွင္လာထည့္ေပးမည့္ ထမင္းဟင္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေလ၏..
သို႔ေသာ္ အိမ္ရွင္တို႔က လာထည့္မေပး..ဗိုက္ကလည္းဆာ.
““မျဖစ္ေတာ့ဘူး..ငါ တစ္ခုခုေတာ့လုပ္မွ””
ထုိ႔ေၾကာင့္ စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ.အိမ္တိုင္ကို ဖက္တက္ေလေတာ့သည္...
“ဟ..ဟိုမွာ.ဟိုမွာ..”
“ဟ.ဟ”
“ေဟ့..ေဟ့.ေပါသြပ္.ထမင္းစားရင္းတန္းလန္း ဘာလို႔ အိမ္တိုင္ေပၚတက္ရတာတုန္း”
ထိုအခါ ဦးေပါသြပ္က စိတ္မရွည္စြာျဖင့္.ထမင္းပဲြကိုေမးေငါ့ၿပီး..ျပန္ေျပာလိုက္သည္မွာ..
““ ၾသ..ဒါေတာ့ျမင့္တယ္..ဟိုဟာေတာ့ မျမင္ဘူး.””
ညေနေစာင္းေသာ္ လမ္းခုလတ္ရွိ သူ႕မိတ္ေဆြအိမ္၌ ၀င္ေရာက္တည္းခိုေလသည္..
“ေဟာ .. ေပါသြပ္ပါလား.”
““ေအးကြ.ငါ..ကမၻာရွားတို႔ဆီသြားမလို႔.ဒီညေတာ့ ဒီမွာဘဲ တည္းမကြာ””
သို႔ႏွင့္ ဦးေပါသြပ္အား ဦးဖိုးေထာ္၏ ဇနီးက ထမင္းျပင္ ေကၽြးသည္..
“ကိုေပါသြပ္ေရ..ထမင္းျပင္ၿပီးၿပီ လစားေပေတာ့”
ကိုေပါသြပ္မွာ ဆာဆာႏွင့္စားရာ ထမင္းဟင္းမ်ားလွ်င္ျမန္စြာ ကုန္သြားေလ၏..
ထိုအခါ အိမ္ရွင္လာထည့္ေပးမည့္ ထမင္းဟင္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေလ၏..
သို႔ေသာ္ အိမ္ရွင္တို႔က လာထည့္မေပး..ဗိုက္ကလည္းဆာ.
““မျဖစ္ေတာ့ဘူး..ငါ တစ္ခုခုေတာ့လုပ္မွ””
ထုိ႔ေၾကာင့္ စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ.အိမ္တိုင္ကို ဖက္တက္ေလေတာ့သည္...
“ဟ..ဟိုမွာ.ဟိုမွာ..”
“ဟ.ဟ”
“ေဟ့..ေဟ့.ေပါသြပ္.ထမင္းစားရင္းတန္းလန္း ဘာလို႔ အိမ္တိုင္ေပၚတက္ရတာတုန္း”
ထိုအခါ ဦးေပါသြပ္က စိတ္မရွည္စြာျဖင့္.ထမင္းပဲြကိုေမးေငါ့ၿပီး..ျပန္ေျပာလိုက္သည္မွာ..
““ ၾသ..ဒါေတာ့ျမင့္တယ္..ဟိုဟာေတာ့ မျမင္ဘူး.””
