တစ္ခါတုန္းက ငါးႏွစ္အရြယ္ သားငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔ မိခင္ျဖစ္သူတို႔ဟာစကားေျပာေနၾကတယ္ ။ မိခင္ျဖစ္သူက သားျဖစ္သူကိုေျပာတယ္ ။
“ သား ေမေမတို႔ ေမေမတို႔ ဟိုးအေ၀းၾကီးကို သြားလည္ၾကတယ္ဆိုပါစို႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေနကအရမ္းပူျပီး ေရကလည္းအရမ္းငတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေရဘူးကလည္းမပါဘူးဆိုိပါစို႔ .. ဒါေပမယ့္ သားရဲ႕လြယ္အိတ္ေလးထဲမွာ ပန္းသီး ႏွစ္လံုးပါခဲ့မယ္ဆိုရင္သားဘာလုပ္မလဲ ”
သားျဖစ္သူကတခန ၾကာေလာက္စဥ္းစားျပီၚျပန္ေျဖတယ္ ။ “ ပန္းသီး ႏွစ္လံုးစလံုးကို သားတစ္ကိုက္စီ ကိုက္ပစ္မယ္ ” တဲ့ ..။
သားျဖစ္သူရဲ႕အေျဖေၾကာင့္ မိခင္ျဖစ္သူက စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္ ။ မိခင္က သားျဖစ္သူူကို အျပစ္တင္ျပီး ပန္းသီး ႏွစ္လံုးကို တစ္ေယာက္တစ္လံုးစီ စားသင့္ေၾကာင္း ဆံုးမဖို႔ စဥ္းစားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ ရုတ္တရက္စိတ္ေျပာင္းသြားျပီး သားျဖစ္သူကို ရင္ခြင္ထဲမွီေစျပီး ဦးေခါင္းကိုပြတ္သပ္လို႔ စကားေျပာတယ္ ။ ဘာလို႔သားကေလး က ဒီလိုစကားေျပာရတာလဲ သူသိခ်င္ေနမိတယ္ ။
“ သား ..ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို စဥ္းစားျပီးေျပာရတယ္ဆိုတာ ေမေမ့ကိုေျပာျပပါလား ”
သားျဖစ္သူက မိခင္ကို မ်က္လံုးေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နဲ႔ျပန္ေျဖရွာတယ္ ။ “ ဟို ... သားက ပန္းသီးႏွစ္လံုးလံုးကို တစ္ကိုက္စီကိုက္ၾကည့္ျပီး အခ်ိဳဆံုး အလံုးကို ေမေမ့ကို ေပးမလို႔ပါ ”
မိခင္ရဲ႔မ်က္လံုးေတြထဲမွာ ၀မ္းသာတဲ့မ်က္ရည္ေတြ စီးဆင္းလာခဲ့ရတယ္ ။
====================
ယံုၾကည္ျပီးခြင့္လႊတ္တတ္တဲ့စိတ္နဲ႔ဆက္ဆံလိုက္ျခင္းဟာ ႏွစ္သိမ့္ဖြယ္အေျဖကိုရေစပါတယ္ ။ အကယ္၍ သာ တျခားမိဘေတြလို သားငယ္ကို ဆူပူျပီးဆံုးမလို႔ကေတာ့ သားငယ္ဆီကေန ဒီလိုရိုးသားတဲ့အေျဖကိုရမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ တစ္ဖက္လူရဲ႕စကားကို ဆံုးေအာင္ေျပာခြင့္ေပးလိုက္တာဟာ အေကာင္းဆံုးယံုၾကည္ခႊင့္လႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ျပီး ရိုးသားမႈကို ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ေစပါတယ္ ။
သက္တန္႔ခ်ိဳ
