“ ❤ ဤဘေလာ့ရဲ႕ Post မ်ားကို အၿမဲ Update ျပဳလုပ္ေပးလွ်က္ရွိပါသည္ ❤ ”

Thursday, March 14, 2013

ေခါင္းအုံးႏွင့္ က်န္းမာေရး


 
လူထုက်န္းမာေရး(ေခါင္းအုံးႏွင့္က်န္းမာေရး )-
          မည္သူမဆို အိပ္ရာဝင္သည့္အခါ ေခါင္းအံုးႏွင့္ အိပ္စက္ၾကသည္။ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ အတြင္းမွ စြန္႔ထုတ္ေသာ ညစ္ညမ္းသည့္ အခုိးအေငြ႕ႏွင့္ အေရျပားမွ ေခၽြးမ်ား သည္ ေခါင္းအံုးအတြင္းပိုင္းသို႔စိမ့္ဝင္သြားတတ္သည္။ ဦးေခါင္းမွ စိမ့္ထြက္ ေသာ ေခၽြးေစးႏွင့္ အဆီမ်ားသည္လည္း ေခါင္းအံုးကို ညစ္ညမ္းေစႏိုင္သည္။ အခ်ိန္ၾကာလွ်င္ ေခါင္းအံုးသည္ အညစ္အေၾကးစုု၍ ေနေသာေနရာ ျဖစ္တတ္သည္။

         ေခါင္းအံုးထဲသြတ္ထားေသာ ဂြမ္းကပ္သည္လည္း အစိုဓာတ္ကို စုပ္ယူတတ္သျဖင့္ ေရာဂါပိုးႏွင့္ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး ေပါက္ဖြားလာတတ္သည္။ အထူးသျဖင့္ အသက္႐ွဴလမ္းေၾကာင္းေရာဂါရွိသူ၊ အစာေျခလမ္းေၾကာင္း ေရာဂါရွိသူ၊ အေရျပားေရာဂါရွိသူႏွင့္ ကူးစက္ေရာဂါရွိသူ သံုးစဲြခဲ့ေသာ ေခါင္းအံုး ထဲ၌ ေရာဂါပိုး၊ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးႏွင့္ ကပ္ပါးပိုးမ်ားရွိသျဖင့္ အနာေရာဂါ ကူးစက္တတ္ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေခါင္းအံုးကိုသန္႔စင္ေအာင္ ေခါင္းအံုးစြပ္၊ ေခါင္းအံုးဖံုးပဝါကိုမၾကာခဏ ေလွ်ာ္ဖြပ္ေပးရမည့္အျပင္
 ေခါင္းအံုးစြပ္ကိုလည္း ပိုးသန္႔စင္ေအာင္ မၾကာခဏ ေနပူလွန္း ေပးရပါမည္။

              အထူးသျဖင့္အေအးမိေရာဂါႏွင့္အျခားကူးစက္တတ္သည့္ ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္ ေခါင္းအံုးစြပ္ကို သန္႔စင္ ေအာင္ ေလွ်ာ္ဖြပ္ ေပးရပါမည္။ ေခါင္းအံုးကို ေနပူလွန္းေပးရပါမည္။ သို႔မွသာ ေရာဂါပိုးႏွင့္ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး ကင္းစင္သြားၿပီး ေရာဂါဘယ ကင္းေဝးၾကမည္ ျဖစ္ပါ သည္။
 

လက္ထပ္လက္စြပ္ကိုဘာလို႔လက္သူၾကြယ္မွာ၀တ္ရတာလဲ

လက္ထပ္လက္စြပ္ကိုဘာလို႔လက္သူၾကြယ္မွာ၀တ္ရတာလဲ ။ ကယ္…အားလံုး… လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဘုရား႐ွိခိုးတဲ့ပံုစံကိုျပဳလုပ္ လိုက္ပါ... လက္ခလယ္ကိုေခါက္လိုက္ၿပီး လက္ခလည္ကိုေၾကာခ်င္းထိေအာင္ ေခါက္ေကြးထားဖို႔ိုလိုမယ္ေနာ္.. က်န္တဲ့လက္ေခ်ာင္းမ်ားက လက္ထိပ္ခ်င္းထိေနပါေစ။ ဒီကစားနည္းကို မကစားခင္မွာ လက္ငါးေခ်ာင္းက ဘာကိုရည္ညႊန္းတယ္ဆိုတာကို ေျပာျပပါမယ္။ ၁ - လက္မထိပ္ကို ထိလိုက္ ခြါလိုက္လုပ္ၾကည့္ပါ... လက္မကိုခြါလို႔ ရပါတယ္... လက္မဆိုတာ မိဘကိုဆိုလိုတာပါ... လူတိုင္းမွာ အိုနာေသရမယ္ဆိုတာရွိတယ္... ဒါေၾကာင့္ ခြါလို႔ရတာပါ။ ၂ - ေနာက္လက္မကိုျပန္ထိလိုက္ၿပီး လက္ညိႈးကို ထိလိုက္ ခြါလိုက္လုပ္ၾကည့္ပါ... လက္ညႈိးကေတာ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမ ကိုဆိုလိုတာပါ... သူတို႔ေတြလည္း သူ႔အိမ္ေထာင္နဲ႔ သူျဖစ္သြားရင္ သင့္ကို ခြဲသြားမွာပဲ။ ၃ - ေနာက္ၿပီး လက္ခလယ္ကေတာ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ပဲျဖစ္တယ္... ( ဒါေၾကာင့္ဘာမွလုပ္စရာမလိုပါဘူး ) ၄ - ေနာက္လက္ညႈိးနဲ႔လက္မေတြကိုျပန္ထိထားၿပီး... လက္သန္းေလးကို ထပ္ခြါၾကည့္ပါ... ဒါကေတာ့ သားသမီးေတြပါ... သူတို႔လည္း ခြဲခြါၾကမွာပါ။ ၅ - ဒါျဖင့္ ေနာက္ဆံုးလက္သူၾကြယ္ကို ခြါၾကည့္ပါ... ခြါလို႔ရလား... ခြါလို႔မရဘူးမဟုတ္လား... ဒါဟာ တစ္သက္တာထာ၀ရလက္တြဲေဖာ္ပဲျဖစ္တယ္... ဒါေၾကာင့္ လက္ထပ္လက္စြပ္ကို လက္သူၾကြယ္မွာ၀တ္ရျခင္းျဖစ္တယ္။ ေဆးပညာအရ အေၾကာေတြကအရမ္းကပ္ေနလို႔ ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို လက္ထပ္လက္စြပ္ကို လက္သူၾကြယ္မွာ စြပ္ရတယ္ဆိုတာကိုေကာ ေဆးပညာကသတ္မွတ္ထားတာလား။ ဒါမွမဟုတ္တိုက္ဆိုင္လို႔မ်ားလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ….. အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ခြဲလို႔မရပါဘူး။ အင္တာနက္က ဖတ္မိတာေလး ဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေအးခ်မ္းမြန္မွ ( ေရးမိေရးရာေလးမ်ား ) တြင္ေရးသားသည္႔ သတင္းအခ်က္ အလက္ကို မူရင္းအတိုင္း မ်ေ၀ေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္

ကဲ…အားလံုး… လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဘုရား႐ွိခိုးတဲ့ပံုစံကိုျပဳလုပ္ လိုက္ပါ...
လက္ခလယ္ကိုေခါက္လိုက္ၿပီး လက္ခလည္ကိုေၾကာခ်င္းထိေအာင္ ေခါက္ေကြးထားဖို႔ိုလိုမယ္ေနာ္..
က်န္တဲ့လက္ေခ်ာင္းမ်ားက လက္ထိပ္ခ်င္းထိေနပါေစ။
ဒီကစားနည္းကို မကစားခင္မွာ လက္ငါးေခ်ာင္းက ဘာကိုရည္ညႊန္းတယ္ဆိုတာကို ေျပာျပပါမယ္။

၁ - လက္မထိပ္ကို ထိလိုက္ ခြါလိုက္လုပ္ၾကည့္ပါ...
လက္မကိုခြါလို႔ ရပါတယ္...
လက္မဆိုတာ မိဘကိုဆိုလိုတာပါ...
လူတိုင္းမွာ အိုနာေသရမယ္ဆိုတာရွိတယ္...
ဒါေၾကာင့္ ခြါလို႔ရတာပါ။

၂ - ေနာက္လက္မကိုျပန္ထိလိုက္ၿပီး လက္ညိႈးကို ထိလိုက္ ခြါလိုက္လုပ္ၾကည့္ပါ...
လက္ညႈိးကေတာ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမ ကိုဆိုလိုတာပါ...
သူတို႔ေတြလည္း သူ႔အိမ္ေထာင္နဲ႔ သူျဖစ္သြားရင္ သင့္ကို ခြဲသြားမွာပဲ။

၃ - ေနာက္ၿပီး လက္ခလယ္ကေတာ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ပဲျဖစ္တယ္... ( ဒါေၾကာင့္ဘာမွလုပ္စရာမလိုပါဘူး )

၄ - ေနာက္လက္ညႈိးနဲ႔လက္မေတြကိုျပန္ထိထားၿပီး...
လက္သန္းေလးကို ထပ္ခြါၾကည့္ပါ...
ဒါကေတာ့ သားသမီးေတြပါ...
သူတို႔လည္း ခြဲခြါၾကမွာပါ။

၅ - ဒါျဖင့္ ေနာက္ဆံုးလက္သူၾကြယ္ကို ခြါၾကည့္ပါ...
ခြါလို႔ရလား...
ခြါလို႔မရဘူးမဟုတ္လား...
ဒါဟာ တစ္သက္တာထာ၀ရလက္တြဲေဖာ္ပဲျဖစ္တယ္...
ဒါေၾကာင့္ လက္ထပ္လက္စြပ္ကို လက္သူၾကြယ္မွာ၀တ္ရျခင္းျဖစ္တယ္။

ေဆးပညာအရ အေၾကာေတြကအရမ္းကပ္ေနလို႔ ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာၾကတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီလို လက္ထပ္လက္စြပ္ကို လက္သူၾကြယ္မွာ စြပ္ရတယ္ဆိုတာကိုေကာ ေဆးပညာကသတ္မွတ္ထားတာလား။ ဒါမွမဟုတ္တိုက္ဆိုင္လို႔မ်ားလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ….. အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ခြဲလို႔မရပါဘူး။


အင္တာနက္က ဖတ္မိတာေလး ဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။



ေအးခ်မ္းမြန္မွ ( ေရးမိေရးရာေလးမ်ား ) တြင္ေရးသားသည္႔ သတင္းအခ်က္ အလက္ကို မူရင္းအတိုင္း မ်ေ၀ေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္
 
 http://friendsdaygroup.ning.com/profiles/blog/show?id=2293535%3ABlogPost%3A1595436&xgs=1&xg_source=msg_share_post

Facebook အေကာင့္ဖ်က္နည္း

https://www.facebook.com/help/contact.php?show_form=delete_account

ျပီးရင္ကုိဖ်က္ခ်င္တဲ့ Facebook အေကာင့္နဲ႔ Log in လုပ္ပါ...........
ေပၚလာတဲ့ထဲ က Submit ကုိကလစ္ပါ..............ေနာက္ထပ္ေပၚလာထဲ မွာ ကုိ႔ရဲ႕ Facebook password နဲ႔ စာလိမ္ေလးကုိျဖည့္ ျပီး Okay ကုိသာ ကလစ္လုိက္ပါ က သင္ရဲ႕ Facebook အေကာင့္လုံး၀ ပ်က္သြားမွာပါ...။
မွတ္ခ်က္။  ။ http://chocoletmyotawlay.ning.com/forum/topics/facebook-2 မွ ကူးယူေဖၚျပပါတယ္။။

လူသားတို႔ေနထိုင္နိုင္မည့္ျဂိဳလ္သစ္မ်ား

လူသားတို့ ေနထိုင္နိုင္မည့္ ျဂိုဟ္ၾကီး ခုနစ္လံုးကို ေန အဖဲြ့အစည္း၏ အျပင္ဘက္၌ ေတြ့ရိွခဲ့ေၾကာင္း ပါတိုရီကို တကၠသိုလ္္မွသုေတသီတို့က ဒီဇင္ဘာလ ၁၀ရက္က ေၾကညာလိုက္သည္။ အဆိုပါ တကၠသိုလ္က ျပီးခဲ့သည့္နွစ္က စတင္ျပီး စၾကာ၀ဠာအတြင္း လူသားတို့ ေနထိုင္နိုင္မည့္ ျဂိုဟ္အသစ္မ်ားကို ေတြ့ရိွနိုင္သည္ဟု ခန့္မွန္းမႈမ်ားျပုလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ အဆိုပါ ခန့္မွန္းမႈ
ၿပဳလုပ္ျပီး တစ္နွစ္အၾကာ၌ ေနအဖဲြ့အစည္း၏ အျပင္ဘက္ရိွ နဂါးေငြ့တန္းထဲတြင္ လူသားတို့ေနထိုင္နိုင္သည့္ ျဂိုဟ္ခုနစ္လံုး
ကို ေတြ့ရိွခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

http://www.mmcfamily.org/profiles/blog/show?id=3003595%3ABlogPost%3A2006530&xgs=1&xg_source=msg_share_post

ေမာ္ေတာ္ကားဘီး မွလွ်ပ္စစ္ထုတ္ယူမည္

ေလာင္စာဆီရွားပါးလာေနတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းနိုင္ဖို့အတြက္ ကားေမာင္းေနတုန္းမွာ ကားဘီးေတြနဲ့ ကားလမ္းမေတြရဲ့ ပြတ္တိုက္မႈအားကေန လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္ယူသြားမယ္လို့ ဂ်ပန္နိုင္ငံ Toyohashi တကၠသိုလ္မွာ သုေတသနလုပ္ေနတဲ့ ပညာရွင္ေတြက ဇူလိုင္လ၁၈ရက္က အတည္ျပုေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။
         
ဂ်ပန္ပညာရွင္ေတြက လက္ေတြ့သရုပ္ျပရာမွာေတာ့ကားဘီးေတြဟာ ကြန္ကရစ္လမ္းေပၚမွာ ေျခာက္လက္မေလာက္ ေရြ့လ်ားသြားလိုက္တာနဲ့လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ၅၀၀ပ္ကေန ၆၀၀ပ္အထိ ထုတ္လုပ္နိုင္တာကို ေတြ့ရမွာပါ။
      
ဒီနည္းပညာကိုသာ အဆင့္ျမွင့္တင္ သံုးစဲြသြားနိုင္မယ္ဆိုရင္ အနာဂတ္ သယ္ယူ ပို့ေဆာင္ေရးမွာ စြမ္းအင္သံုးစဲြမႈ ပံုစံဟာတစ္ေခတ္ ေျပာင္းလဲနိုင္ေတာ့မွာပါလို့ ဒီသုေတသနကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ပါေမာကၡတာကာရီွက သံုးသပ္ျပပါတယ္။

(pyimyanmar ---မွ  )

စပ်စ္သီးမွ ကုသေပးေသာ ေရာဂါမ်ား

စပ်စ္သီးမွ ကုသေပးေသာ ေရာဂါမ်ား
====================

စပ်စ္သီးမွာ ေရဓာတ္က ၇၀ မွ ၈၀ ရာခိုင္ႏွုန္း၊ သၾကားဓာတ္ ၁၅ မွ ၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္း အထိ ပါဝင္ပါတယ္။ သူ႔မွာ က်န္းမာေရး အက်ိဳးေက်းဇူး မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။

၁။ ပန္းနာ ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း

ပန္းနာရင္ၾကပ္နဲ႔ လည္ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေရာဂါမ်ားကို ေပ်ာက္ကင္း ေစပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စပ်စ္သီး ေျခာက္ စားသံုးျခင္းက မ်ားက ပန္းနာကို ပိုေပ်ာက္ကင္းဖို႔ ထိေရာက္ ပါတယ္။

၂။ ဝန္းခ်ဳပ္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း

စပ်စ္သီးမွာ Cellulose, organic acid နဲ႔ သၾကားတို႔ ပါဝင္ျပီး ယင္းဓာတ္မ်ားက ဝမ္းႏွုတ္ေဆး သဖြယ္ လုပ္ေဆာင္ ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စပ်စ္သီး စားရင္ ဝမ္းေပ်ာ့ျပီး ဘယ္လိုေၾကာင့္ပဲ ဝမ္းခ်ဳပ္၊ ဝမ္းခ်ဳပ္ ဝမ္း ပံုမွန္ သြားေစပါတယ္။

၃။ ေခါင္းတစ္ျခမ္းကိုက္ ေဝဒနာကို ကုသျခင္း

ေကာင္းတစ္ျခမ္း ကိုက္တတ္တဲ့ သူမ်ားအေနနဲ႔ မနက္တိုင္း စပ်စ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ မွီဝဲဖို႔ တုိက္တြန္း ထားပါ တယ္။ သို႔ေပမယ့္ ေရနည္းနည္းနဲ႔ ေဖ်ာ္တဲ့ စပ်စ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ ျဖစ္ရမွာ ျဖစ္ျပီး ဦးေႏွာက္ကို လန္းဆန္း ေစပါတယ္။ ေခါင္းတစ္ျခမ္းကိုက္ ေဝဒနာကို စပ်စ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ ေသာက္သံုးျခင္းျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါ တယ္။

၄။ ႏွလံုးႏွင့္ ဆက္စပ္ေရာဂါကို ကာကြယ္ျခင္း

ႏွလံုးနဲ႔ ဆက္စပ္ေရာဂါ အားလံုးကို တားဆီးကာကြယ္ ေပးပါတယ္။ ေသြးထဲကို ႏိုက္ထရစ္ အက္ဆစ္ဓာတ္ တိုးေစတာေၾကင့္ ေသြးလည္ပတ္မွႈ အားေကာင္းျပီး ေသြးခဲမွု မျဖစ္ေအာင္ တားဆီး ကာကြယ္ ေပးပါတယ္။ သဘာဝ antioxidant လည္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ LDL ကိုလက္စထေရာ level ကို ေလ်ာ့ခ် ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသြးလမ္းေၾကာင္း ပိတ္ျခင္းကို လံုးဝ မျဖစ္ေစပါ ဘူး။ ႏွလံုးေရာဂါ ရွိသူမ်ား အေနနဲ႔လည္း စပစ္သီး ပံုမွန္ မွီဝဲ စားသံုးျခင္းျဖင့္ ေဝဒနာကို သက္သာ ေစပါတယ္။

၅။ အစာမေၾက ေဝဒနာ ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း

အစာမေၾက၊ ရင္ျပည့္၊ ရင္ကယ္ ေရာဂါ ေဝဒနာ မွန္သမွ်ကို ေပ်ာက္ကင္းေစ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစာ စားျပီးတဲ့ အခါ မွီဝဲ စားသံုးသင့္တဲ့ အသီး တစ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အထက္ေဖာ္ျပပါ ေရာဂါ ေဝဒနာမ်ားကို သက္သာ၊ ေပ်ာက္ကင္း၊ ကုသ ေပးတဲ့အျပင္ စပစ္သီးမွာ အျခားေသာ က်န္းမာေရး အက်ိဳးေက်းဇူး မ်ားစြာ ရွိေနေသးေၾကာင္း သိရပါတယ္။
--

Ref: medic-facts

Re-Post By ACM 14-3-2013
ေအးခ်မ္းမြန္ Credit to >>Royal Hero Media<< Thank

စပ်စ္သီးမွာ ေရဓာတ္က ၇၀ မွ ၈၀ ရာခိုင္ႏွုန္း၊ သၾကားဓာတ္ ၁၅ မွ ၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္း အထိ ပါဝင္ပါတယ္။ သူ႔မွာ က်န္းမာေရး အက်ိဳးေက်းဇူး မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။

၁။ ပန္းနာ ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း

ပန္းနာရင္ၾကပ္နဲ႔ လည္ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေရာဂါမ်ားကို ေပ်ာက္ကင္း ေစပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စပ်စ္သီး ေျခာက္ စားသံုးျခင္းက မ်ားက ပန္းနာကို ပိုေပ်ာက္ကင္းဖို႔ ထိေရာက္ ပါတယ္။

၂။ မ္းခ်ဳပ္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း

စပ်စ္သီးမွာ Cellulose, organic acid နဲ႔ သၾကားတို႔ ပါဝင္ျပီး ယင္းဓာတ္မ်ားက ဝမ္းႏွုတ္ေဆး သဖြယ္ လုပ္ေဆာင္ ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စပ်စ္သီး စားရင္ ဝမ္းေပ်ာ့ျပီး ဘယ္လိုေၾကာင့္ပဲ ဝမ္းခ်ဳပ္၊ ဝမ္းခ်ဳပ္ ဝမ္း ပံုမွန္ သြားေစပါတယ္။

၃။ ေခါင္းတစ္ျခမ္းကိုက္ ေဝဒနာကို ကုသျခင္း

ေကာင္းတစ္ျခမ္း ကိုက္တတ္တဲ့ သူမ်ားအေနနဲ႔ မနက္တိုင္း စပ်စ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ မွီဝဲဖို႔ တုိက္တြန္း ထားပါ တယ္။ သို႔ေပမယ့္ ေရနည္းနည္းနဲ႔ ေဖ်ာ္တဲ့ စပ်စ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ ျဖစ္ရမွာ ျဖစ္ျပီး ဦးေႏွာက္ကို လန္းဆန္း ေစပါတယ္။ ေခါင္းတစ္ျခမ္းကိုက္ ေဝဒနာကို စပ်စ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ ေသာက္သံုးျခင္းျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္း ေစပါ တယ္။

၄။ ႏွလံုးႏွင့္ ဆက္စပ္ေရာဂါကို ကာကြယ္ျခင္း

ႏွလံုးနဲ႔ ဆက္စပ္ေရာဂါ အားလံုးကို တားဆီးကာကြယ္ ေပးပါတယ္။ ေသြးထဲကို ႏိုက္ထရစ္ အက္ဆစ္ဓာတ္ တိုးေစတာေၾကင့္ ေသြးလည္ပတ္မွႈ အားေကာင္းျပီး ေသြးခဲမွု မျဖစ္ေအာင္ တားဆီး ကာကြယ္ ေပးပါတယ္။ သဘာဝ antioxidant လည္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ LDL ကိုလက္စထေရာ level ကို ေလ်ာ့ခ် ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသြးလမ္းေၾကာင္း ပိတ္ျခင္းကို လံုးဝ မျဖစ္ေစပါ ဘူး။ ႏွလံုးေရာဂါ ရွိသူမ်ား အေနနဲ႔လည္း စပစ္သီး ပံုမွန္ မွီဝဲ စားသံုးျခင္းျဖင့္ ေဝဒနာကို သက္သာ ေစပါတယ္။

၅။ အစာမေၾက ေဝဒနာ ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း

အစာမေၾက၊ ရင္ျပည့္၊ ရင္ကယ္ ေရာဂါ ေဝဒနာ မွန္သမွ်ကို ေပ်ာက္ကင္းေစ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစာ စားျပီးတဲ့ အခါ မွီဝဲ စားသံုးသင့္တဲ့ အသီး တစ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အထက္ေဖာ္ျပပါ ေရာဂါ ေဝဒနာမ်ားကို သက္သာ၊ ေပ်ာက္ကင္း၊ ကုသ ေပးတဲ့အျပင္ စပစ္သီးမွာ အျခားေသာ က်န္းမာေရး အက်ိဳးေက်းဇူး မ်ားစြာ ရွိေနေသးေၾကာင္း သိရပါတယ္။
--

Ref: medic-facts

Re-Post By ACM 14-3-2013
ေအးခ်မ္းမြန္ Credit to >>Royal Hero Media<< Thank

သင္႔ကုိ လူၾကဳိက္မ်ားေစလုိလွ်င္

Photo: သင္႔ကုိ လူၾကဳိက္မ်ားေစလုိလွ်င္
***********************

ကမၻာေက်ာ္စာေရးဆရာၾကီး ေဒးကာနက္ခ်ီ ရဲ႕ နည္းေလးပါ။
နည္းေလးက ဒီလုိဗ်

၁. အျခားသူမ်ားအေပၚတြင္ အဟုတ္အဟတ္ စိတ္၀င္စားပါ

၂. ျပဳံးပါ

၃. ေလာကတြင္သုတိအသာယာဆုံးေသာ အသံသည္ မိမိ၏နာမည္ ကုိ လူတေယာက္ကေခၚလိုက္ေသာ အခါ ၾကားရေသာ အသံပင္ ျဖစ္ေၾကာင္းသတိျပဳပါ

၄. တဖက္သား စကားေျပာေနစဥ္ ဂရုစုိက္ နားေထာင္ပါ တဖက္သားတုိ႔အား
သူတုိ႔ရဲ႕ အေၾကာင္းေျပာျပရန္ တုိက္တြန္းပါ

၅. တဖက္သား စိတ္၀င္စားလၽက္ရွိသည္႔ ကိစၥဘက္မွေနျပီး ဆြဲေဆာင္ပါ

၆. တဖက္သားအား သူ႔ကုိယ္သူ အထင္ၾကီးေအာင္ လုပ္ေပးပါ

ဒီလိုလုပ္တဲ႔အခါမွာ စိတ္ေရာကုိယ္ပါ လုပ္ေပးပါ။
ကမၻာေက်ာ္စာေရးဆရာၾကီး ေဒးကာနက္ခ်ီ ရဲ႕ နည္းေလးပါ။
နည္းေလးက ဒီလုိဗ်

၁. အျခားသူမ်ားအေပၚတြင္ အဟုတ္အဟတ္ စိတ္၀င္စားပါ

၂. ျပဳံးပါ

၃. ေလာကတြင္သုတိအသာယာဆုံးေသာ အသံသည္ မိမိ၏နာမည္ ကုိ လူတေယာက္ကေခၚလိုက္ေသာ အခါ ၾကားရေသာ အသံပင္ ျဖစ္ေၾကာင္းသတိျပဳပါ

၄. တဖက္သား စကားေျပာေနစဥ္ ဂရုစုိက္ နားေထာင္ပါ တဖက္သားတုိ႔အား
သူတုိ႔ရဲ႕ အေၾကာင္းေျပာျပရန္ တုိက္တြန္းပါ

၅. တဖက္သား စိတ္၀င္စားလၽက္ရွိသည္႔ ကိစၥဘက္မွေနျပီး ဆြဲေဆာင္ပါ

၆. တဖက္သားအား သူ႔ကုိယ္သူ အထင္ၾကီးေအာင္ လုပ္ေပးပါ

ဒီလိုလုပ္တဲ႔အခါမွာ စိတ္ေရာကုိယ္ပါ လုပ္ေပးပါ။
 
http://www.facebook.com/MyawadyNews

အနာဂတ္ သားေကာင္း သမီးမြန္မ်ား ျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ေရး

Photo: အနာဂတ္ သားေကာင္း သမီးမြန္မ်ား ျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ေရး

ေလာက၌ ေအာင္ျမင္ႀကီးပြား တုိးတက္လုိသူ တုိင္းသည္ ႀကီးမားေသာ ရည္မွန္းခ်က္ ထားရွိၿပီး ဇြဲ၊ လံု႔လ၊ ဝီရိယ အရင္းျပဳလ်က္ သႏိၷ႒ာန္ စိတ္ျဖင့္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ သြားရ မည္ ျဖစ္သည္။

ပထမ အရြယ္ ပညာရွာ၊ ဒုတိယ အရြယ္ ဥစၥာရွာ၊ တတိယ အရြယ္ ဘာဝနာ ရွာဟူ၍ ေလာက နီတိတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာတုိ႔သည္ (၃၈)ျဖာ မဂၤလာ တရားေတာ္ႏွင့္ အညီျပဳမူ ေနထုိင္က်င့္ႀကံ သြားၾကဖုိ႔ လုိသည္။ ဆက္ဆံေရး မဂၤလာ သံုးပါးျဖစ္ေသာ လူမုိက္ကို မေပါင္းသင္းဘဲ ပညာရွိ လူလိမၼာကို မွီဝဲ ေပါင္းသင္းျခင္းႏွင့္ ပူေဇာ္ထုိက္ေသာ သူကို ပူေဇာ္ျခင္း၊ ေနထုိင္ေရး မဂၤလာ သံုးပါးျဖစ္သည့္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အရပ္၌ ေနရျခင္း၊ ေရွး၌ ျပဳ ဖူးေသာ ေကာင္းမႈအထူး ရွိျခင္းႏွင့္ မိမိ ကိုယ္စိတ္ ႏွစ္ပါးကို ေစာင့္ထိန္းျခင္း၊ သင္ၾကားေရး မဂၤလာ ေလးပါးျဖစ္သည့္ ေလာကီေလာကုတ္ အၾကားအျမင္ မ်ားျခင္း၊ စက္မႈလက္မႈ အတတ္တုိ႔ကို တတ္ေျမာက္ျခင္း၊ လူ႔က်င့္ဝတ္ကို ေကာင္းစြာသင္ၾကား နားလည္ျခင္း၊ အေျပာအဆုိ ခ်ဳိသာ ယဥ္ေက်းျခင္း၊ ျပဳစုေရး မဂၤလာ သံုးပါးျဖစ္သည့္ မိဘ ႏွစ္ပါးတုိ႔ကို လုပ္ေကြၽး ျပဳစုျခင္း၊ သားမယား တုိ႔ကို တရားႏွင့္ အညီ လုပ္ေကြၽးျခင္း၊ အေႏွာင့္အယွက္ ကင္းေသာ အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ျခင္း၊ လုိက္နာေရး မဂၤလာ ေလးပါးျဖစ္သည့္ စြန္႔ႀကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းျခင္း၊ သုစ႐ိုက္ တရားကို က်င့္ျခင္း၊ ေဆြမ်ဳိးတုိ႔ကို ေထာက္ပံ့ ကူညီျခင္း၊ အျပစ္ကင္းေသာ အမႈတုိ႔ကို ျပဳျခင္း၊ ေရွာင္ၾကဥ္ေရး မဂၤလာ ေလးပါးျဖစ္သည့္ မေကာင္းမႈ မျဖစ္ေအာင္ စိတ္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းႏွင့္ ကိုယ္ႏႈတ္ျဖင့္ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ မူးယစ္ေသစာ မေသာက္စားျခင္း၊ ကုသိုလ္ တရားတုိ႔၌ မေမ့ မေလ်ာ့ျခင္းတုိ႔ ျဖစ္သည္။

ထုိ႔အျပင္ စိတ္ထားေရး မဂၤလာ ငါးပါးျဖစ္သည့္ ႐ိုေသထုိက္ေသာ သူတို႔ကို ႐ိုေသျခင္း၊ မိမိကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါး ေက်းဇူးကို သိျခင္း၊ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခါ တရားနာျခင္း၊ ၿခိဳးၿခံေရး မဂၤလာ ေလးပါး ျဖစ္သည့္ ၿခိဳးၿခံ ေခြၽတာျခင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္ျခင္း၊ သစၥာ ေလးပါးကို သိျခင္း၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္း၊ စိတ္ထားခုိင္ေရး မဂၤလာ ေလးပါးျဖစ္သည့္ ေလာကဓံ တရားႏွင့္ ႀကံဳႀကိဳက္ေသာ အခါ စိတ္ဓာတ္ မတုန္ လႈပ္ျခင္း၊ မစိုးရိမ္ ရျခင္း၊ ကိေလသာ ျမဴကင္းျခင္း၊ ေဘးကင္းျခင္း တုိ႔ ျဖစ္သည္။

ဤ(၃၈)ျဖာ မဂၤလာ တရားေတာ္သည္

Read More >> http://bit.ly/YazELs
ေလာက၌ ေအာင္ျမင္ႀကီးပြား တုိးတက္လုိသူ တုိင္းသည္ ႀကီးမားေသာ ရည္မွန္းခ်က္ ထားရွိၿပီး ဇြဲ၊ လံု႔လ၊ ဝီရိယ အရင္းျပဳလ်က္ သႏိၷ႒ာန္ စိတ္ျဖင့္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ သြားရ မည္ ျဖစ္သည္။

ပထမ အရြယ္ ပညာရွာ၊ ဒုတိယ အရြယ္ ဥစၥာရွာ၊ တတိယ အရြယ္ ဘာဝနာ ရွာဟူ၍ ေလာက နီတိတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာတုိ႔သည္ (၃၈)ျဖာ မဂၤလာ တရားေတာ္ႏွင့္ အညီျပဳမူ ေနထုိင္က်င့္ႀကံ သြားၾကဖုိ႔ လုိသည္။ ဆက္ဆံေရး မဂၤလာ သံုးပါးျဖစ္ေသာ လူမုိက္ကို မေပါင္းသင္းဘဲ ပညာရွိ လူလိမၼာကို မွီဝဲ ေပါင္းသင္းျခင္းႏွင့္ ပူေဇာ္ထုိက္ေသာ သူကို ပူေဇာ္ျခင္း၊ ေနထုိင္ေရး မဂၤလာ သံုးပါးျဖစ္သည့္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အရပ္၌ ေနရျခင္း၊ ေရွး၌ ျပဳ ဖူးေသာ ေကာင္းမႈအထူး ရွိျခင္းႏွင့္ မိမိ

လူျဖစ္က်ဳိးနပ္ဖုိ႕

Photo: ေလာကတြင္ မယားေကာင္း မယားျမတ္တုိ ့၏ အဂၤါအရည္အခ်င္း.....


၁။ အိပ္ယာေနရာ အစားအေသာက္တို႔ကို သန္႔ရွင္စင္ၾကယ္စြာ စားေသာက္ေနထိုင္ေလ႔ရွိျခင္း..။

၂။ ေယာက်္ားတစ္ပါးသို႔ စိတ္နွစ္လံုးမကူးျခင္း..။

၃။ လင္ ရွာေဖြရေသာ ဥစၥာပစည္းတို႔ကို ေကာင္းမြန္လံုျခံဳစြာ ထိန္းသိမ္းျခင္း..။

၄။ လင္ေနာက္မွ အိပ္ေလ့ရွိျခင္း..။

၅။ လင္၏ အလုပ္အၾကံ အစီအမံကို ခံယူ၍ ကူညီရျခင္း..။

၆။ လင္႔အာဏာကို မဖီဆန္ လင္၏အလိုသို႔လိုက္၍ ျပဳရျခင္း..။

၇။ လင္အား ခ်စ္ဖြယ္ေသာစကားကို ေျပာဆိုေလ့ရွိျခင္း..။

၈။ အပူအခ်မ္းတို႔ ေလ်ာ္စြာ လင္အား ဝတ္ဆင္ေပးရျခင္း..။

(သုေတသနသရုပ္ျပအဘိဓာန္က်မ္း)
“ေလာကနီတိက်မ္း အလိုအရမူ”

၁။ စားေသာက္ေသာအခါတို႔၌ လည္းေကာင္း အဝတ္တန္ဆာျပဳျပင္စီရင္ေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း အမိကဲ႔သို႔နွစ္သက္ဖြယ္ျပဳျပင္တတ္ျခင္း..။

၂။ လွ်ိဳ႕ဝွက္အပ္ေသာ မက်စ္မလ်စ္ေသာ အရာတို႔၌ နွမကဲ႔သို႔ ရွက္တတ္ျခင္း..။

၃။ အမႈကိစၥေဆာင္ရြက္ေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း လင္အနီးအပါးသို႔ သြားေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း ကၽြန္မကဲ႕သို႔ ရိုေသစြာ ျပဳမူသြားတတ္ျခင္း..။

၄။ ေဘးဒုကၡၾကံဳေတြ႔ေသာအခါ တိုင္ပင္ေဖာ္ရျခင္း..။

၅။ အိပ္ေသာအခါလင္ကို ေမြ႔ ေလွ်ာ္ေစတတ္ျခင္း..။

၆။ အေရာင္အဆင္းျပဳုပင္ျခင္း၌ တင္႔တယ္စြာ ျပဳတတ္ျခင္း..။

၇။ အမ်က္ထြက္ရန္္ရွိေသာအခါ အမ်က္ကို သည္းခံထိန္းသိမ္းထားတတ္ျခင္း..။

ဤမယားသည္ မယားေကာင္း မယားျမတ္ျဖစ္၍ ေသသည့္အခါ နတ္ျပည့္သို႔သြားရသည္…..။

ဗဟုသုတတိုးပြားႏိုင္ၾကပါေစ
လူသည္ သက္ရွိ သတၱဝါတုိ႔ အနက္ အသိဥာဏ္ အဆင့္အတန္း အျမင့္မားဆံုး ျဖစ္သည္။
မိမိထက္ ကိုယ္ခႏၶာ အဆမတန္ ႀကီးမားလွေသာ ဆင္ကိုပင္ ခိုင္းေစႏုိင္၏။ ကမၻာမွာ အႀကီးမားဆံုးေသာ ေဝလငါး ကိုလည္း ဖမ္းဆီးႏုိင္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူ၏ အသိဥာဏ္ ပညာကို မည္သည့္ သတၱဝါမွ မယွဥ္ႏုိင္ေပ။ အသိဥာဏ္ရွိေသာ လူကသာ သက္ရွိ သတၱဝါ အားလံုးအေပၚ လႊမ္းမိုးႏုိင္၏။
လူ႔ဘဝတြင္ စားေရး၊ ေနေရး၊ အသက္ရွည္ေရး ျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ သြားလွ်င္ လူျဖစ္က်ဳိး မနပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ လူသည္ အသိဥာဏ္ပညာ ႀကီးမားေသာေၾကာင့္ အသိဥာဏ္ပညာကို အသံုးခ်တတ္မွသာ လူသားစစ္စစ္ ျဖစ္ေပသည္။ လူသားတုိင္းသည္ ေမြးဖြားၿပီး

ဖခင္၏ အနမ္းေပးမွုေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားသည့္ ကေလးငယ္

Photo: ဖခင္၏ အနမ္းေပးမွုေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားသည့္ ကေလးငယ္

14 MARCH 2013 

Kaiden McCormick ဆိုတဲ့ ကေလးငယ္ကို ေမြးဖြားမယ့္ ရက္ထက္ ငါးပတ္ေစာၿပီး လမေစ့ဘဲ သူရဲ႕မိခင္ ကေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ႕ဖခင္က သူ႔ကိုအလြန္ခ်စ္ တာေၾကာင့္ ညတိုင္း ကိုယ္တိုင္ေရခ်ိဳး ေပးၿပီးေနာက္ အနမ္းေပးကာ ခ်ီပိုးၿပီး သိပ္ေပးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ကေလးငယ္ ႏွစ္ပတ္အရြယ္မွာ ႏို႔ဘူး မစို႔ေတာ့ဘဲ ကိုယ္ပူခ်ိန္ အနည္းငယ္ ျမင့္တက္လာတာကို မိဘေတြက သတိထားမိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါျဖစ္ၿပီး ေနာက္မွာပဲ ႐ုတ္တရက္ ကေလးငယ္ဟာ တစ္ကိုယ္လံုး ျပာႏွမ္းၿပီး အသက္႐ွဴ ရပ္တန္႔သြား တာေၾကာင့္ အေရးေပၚကားကို ေခၚကာေဆး႐ံု သြားခဲ့ပါတယ္။ ေဆး႐ံုမွာ အသက္ကယ္ဖို႔အတြက္ အေထာက္အပံ့ ေပးတဲ့စက္ (အသက္႐ွဴစက္)နဲ႔ ေျခာက္ပတ္ၾကာ ေနခဲ့ရၿပီးမွ အသက္႐ွဴ ရပ္သြားကာ အတက္ေဝဒနာကို ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ျပီးေနာက္ ကေလးငယ္ရဲ႕ ကိုယ္တြင္းအဂၤါေတြ အကုန္လံုး အလုပ္ မလုပ္ေတာ့တဲ့ အတြက္ ေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။ ကေလးငယ္ဟာ ဖခင္ထံမွ ေရယုန္ေရာဂါပိုး ကူးစက္ခံ ရတာေၾကာင့္ အဲဒီလို ေဝဒနာေတြ ခံစားရၿပီး ေသဆံုး သြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ေရယုန္ေရာဂါပိုးဟာ Herpes simple ဗိုင္းရပ္စ္ ပိုးမႊားေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး လူအမ်ားစု ကိုယ္အတြင္းမွာ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ အနမ္းေပးတာ ဒါမွမဟုတ္ ႏို႔တိုက္တာလိုမ်ိဳး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ထိေတြ႕မႈမွတစ္ဆင့္ ကူးစက္ႏိုင္ပါတယ္။ လူႀကီးအမ်ားစုမွာ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ ပိုးက ရွိေနတတ္ၿပီး က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာျပႆနာမွ မေပးတတ္ေပမယ့္ ႏို႔စို႔ကေလးငယ္ေတြ အတြက္မွာမူ ခုခံအား က်ဆင္းေနပါက အသက္အႏၱရာယ္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ေမြးကင္းစ ေျခာက္ပတ္ အတြင္းမွာ အႏၱရာယ္ အရွိဆံုးျဖစ္ၿပီး ေရာဂါကူးစက္ ခံရပါက ကေလးငယ္ဟာ ႏို႔မစို႔ေတာ့တာ၊ မွိန္းေနတာ၊ အဖ်ားတက္တာနဲ႔ အသံျခစ္ၿပီး ငိုယိုတဲ့ လကၡဏာေတြ ျပတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ႏို႔စို႔ကေလးငယ္ေတြကို မနမ္းသင့္ေၾကာင္း ကြ်မ္းက်င္သူေတြက အႀကံေပးထားၾကပါတယ္။

 Credit to >> GOOD HEALTH
Kaiden McCormick ဆိုတဲ့ ကေလးငယ္ကို ေမြးဖြားမယ့္ ရက္ထက္ ငါးပတ္ေစာၿပီး လမေစ့ဘဲ သူရဲ႕မိခင္ ကေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ႕ဖခင္က သူ႔ကိုအလြန္ခ်စ္ တာေၾကာင့္ ညတိုင္း ကိုယ္တိုင္ေရခ်ိဳး ေပးၿပီးေနာက္ အနမ္းေပးကာ ခ်ီပိုးၿပီး သိပ္ေပးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ကေလးငယ္ ႏွစ္ပတ္အရြယ္မွာ ႏို႔ဘူး မစို႔ေတာ့ဘဲ ကိုယ္ပူခ်ိန္ အနည္းငယ္ ျမင့္တက္လာတာကို မိဘေတြက သတိထားမိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါျဖစ္ၿပီး ေနာက္မွာပဲ ႐ုတ္တရက္ ကေလးငယ္ဟာ တစ္ကိုယ္လံုး ျပာႏွမ္းၿပီး အသက္႐ွဴ ရပ္တန္႔သြား တာေၾကာင့္ အေရးေပၚကားကို ေခၚကာေဆး႐ံု သြားခဲ့ပါတယ္။ ေဆး႐ံုမွာ အသက္ကယ္ဖို႔အတြက္ အေထာက္အပံ့ ေပးတဲ့စက္ (အသက္႐ွဴစက္)နဲ႔ ေျခာက္ပတ္ၾကာ ေနခဲ့ရၿပီးမွ အသက္႐ွဴ ရပ္သြားကာ အတက္ေဝဒနာကို ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ျပီးေနာက္ ကေလးငယ္ရဲ႕ ကိုယ္တြင္းအဂၤါေတြ အကုန္လံုး အလုပ္ မလုပ္ေတာ့တဲ့ အတြက္ ေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။ ကေလးငယ္ဟာ ဖခင္ထံမွ ေရယုန္ေရာဂါပိုး ကူးစက္ခံ ရတာေၾကာင့္ အဲဒီလို ေဝဒနာေတြ ခံစားရၿပီး ေသဆံုး သြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ေရယုန္ေရာဂါပိုးဟာ Herpes simple ဗိုင္းရပ္စ္ ပိုးမႊားေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး လူအမ်ားစု ကိုယ္အတြင္းမွာ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ အနမ္းေပးတာ ဒါမွမဟုတ္ ႏို႔တိုက္တာလိုမ်ိဳး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ထိေတြ႕မႈမွတစ္ဆင့္ ကူးစက္ႏိုင္ပါတယ္။ လူႀကီးအမ်ားစုမွာ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ ပိုးက ရွိေနတတ္ၿပီး က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာျပႆနာမွ မေပးတတ္ေပမယ့္ ႏို႔စို႔ကေလးငယ္ေတြ အတြက္မွာမူ ခုခံအား က်ဆင္းေနပါက အသက္အႏၱရာယ္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ေမြးကင္းစ ေျခာက္ပတ္ အတြင္းမွာ အႏၱရာယ္ အရွိဆံုးျဖစ္ၿပီး ေရာဂါကူးစက္ ခံရပါက ကေလးငယ္ဟာ ႏို႔မစို႔ေတာ့တာ၊ မွိန္းေနတာ၊ အဖ်ားတက္တာနဲ႔ အသံျခစ္ၿပီး ငိုယိုတဲ့ လကၡဏာေတြ ျပတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ႏို႔စို႔ကေလးငယ္ေတြကို မနမ္းသင့္ေၾကာင္း ကြ်မ္းက်င္သူေတြက အႀကံေပးထားၾကပါတယ္။

Credit to >> GOOD HEALTH
http://www.facebook.com/MyawadyNews

သူက သင့္အခ်စ္ကို လွည့္စားေနတာဟုတ္မဟုတ္ facebook ေပၚကေန ဘယ္လို သိနုိင္မလဲ ??

Photo: သူက သင့္အခ်စ္ကို လွည့္စားေနတာဟုတ္မဟုတ္ facebook ေပၚကေန ဘယ္လို သိနုိင္မလဲ ??

(၁) chat ထဲမွာ သူက သင့္ကို "ခ်စ္ေရ သဲေရ ကိုေရ ေမာင္ေရ" အစရွိသျဖင့္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လို ေျပာဆိုဆက္ဆံေပမယ့္ လူျမင္နုိင္တဲ့ status ေတြ cmt ေတြမွာေတာ့ သာမန္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္လိုပဲ ေျပာဆုိဆက္ဆံတတ္တယ္ ။

(၂) သင့္ဘက္က သူ႔ကို "ခ်စ္ေရ သဲေရ ကိုေရ ေမာင္ေရ" အစရွိသျဖင့္ ေျပာဆုိဆက္ဆံခဲ့ရင္လည္း သူ႔ဘက္ reply ျပန္လုပ္ေလ့မရွိပါဘူး ။

(၃) သူ႔ရဲ့ photo ေတြေအာက္မွာ သင္က "အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ အရမ္းလွတယ္" အစရွိသျဖင့္ comment ေပးခဲ့ရင္ သူက သင့္ကို တျခားသူေတြလုိပဲ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေလာက္ပဲ reply ျပန္ေလ့ရွိတယ္ ။

(၄) သင့္ဘက္က relationship request ပို႔ရင္လည္း " facebook ေပၚမွာ relationship လုပ္ထားမွ တကယ္ခ်စ္တယ္ ထင္တာလား " ဆိုျပီး အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပျပီး ျငင္းေလ့ရွိပါတယ္ ။

(၅) သင့္ဘက္က တျခားေကာင္ေလး / ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ သူသ၀န္တုိေအာင္ ရင္းရင္းႏွီးနွီးဆက္ဆံျပရင္လည္း သူ႔ဘက္က သ၀န္တိုေလ့ မရွိဘူး ။

(၆) သင့္ဘက္က သူ႔တစ္ေယာက္ထဲကို mentioned လုပ္ tagged လုပ္တဲ့ post ေတြ ကဗ်ာေတြကို သူ႔ဘက္က ၾကည္ၾကည္နူးနူးျဖစ္ေနေလ့မရွိဘူး ။

(၇) သူ႔ရဲ့ facebook password ကို ေတာင္းရင္လည္း အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပျပီး ျငင္းတတ္သလို ... သင့္ password သူ႔ကိုေပးထားရင္ေတာင္ သူ႔ဘက္က စိတ္၀င္တစားနဲ႔ ဖြင့္ၾကည့္ေလ့မရွိဘူး ။

(၈) တျခားေကာင္ေလးေတြ / ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ အေနွာင့္အသြားမလြတ္တဲ့ စကားလံုးေတြ ေျပာတတ္ဆိုတတ္ပါေသးတယ္ ။

(၉) သူ႕ဆီမွာ သင့္အျပင္ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနႏိုင္တယ္လို႕လည္း သင့္္စိတ္ထဲမွာ မၾကာခဏ ခံစားရလိမ့္မယ္။

(၁၀) သင့္ဘက္က "ဘာျဖစ္လို႕ facebook ေပၚမွာ ငါ့ကိုခ်စ္သူတစ္ေယာက္လို မဆက္ဆံတာလဲ" လို႕ေမးခဲ့ရင္လည္း "အိမ္ကလူႀကီးေတြ သိသြားမွာစိုးလို႕" ... " facebook ေပၚမွာ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးေတြ မေျပာတတ္ပါဘူး ရွက္စရာႀကီး" အစရွိသျဖင့္ ဆင္ေျခအမ်ိဳးမ်ိဳးေပးေလ့ရွိတယ္။


.ပိုးဟပ္ျဖဴ.

( Heart Canteen )
(၁) chat ထဲမွာ သူက သင့္ကို "ခ်စ္ေရ သဲေရ ကိုေရ ေမာင္ေရ" အစရွိသျဖင့္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လို ေျပာဆိုဆက္ဆံေပမယ့္ လူျမင္နုိင္တဲ့ status ေတြ cmt ေတြမွာေတာ့ သာမန္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္လိုပဲ ေျပာဆုိဆက္ဆံတတ္တယ္ ။

(၂) သင့္ဘက္က သူ႔ကို "ခ်စ္ေရ သဲေရ ကိုေရ ေမာင္ေရ" အစရွိသျဖင့္ ေျပာဆုိဆက္ဆံခဲ့ရင္လည္း သူ႔ဘက္ reply ျပန္လုပ္ေလ့မရွိပါဘူး ။

(၃) သူ႔ရဲ့ photo ေတြေအာက္မွာ သင္က "အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ အရမ္းလွတယ္" အစရွိသျဖင့္ comment ေပးခဲ့ရင္ သူက သင့္ကို တျခားသူေတြလုိပဲ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေလာက္ပဲ reply ျပန္ေလ့ရွိတယ္ ။

(၄) သင့္ဘက္က relationship request ပို႔ရင္လည္း " facebook ေပၚမွာ relationship လုပ္ထားမွ တကယ္ခ်စ္တယ္ ထင္တာလား " ဆိုျပီး အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပျပီး ျငင္းေလ့ရွိပါတယ္ ။

(၅) သင့္ဘက္က တျခားေကာင္ေလး / ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ သူသ၀န္တုိေအာင္ ရင္းရင္းႏွီးနွီးဆက္ဆံျပရင္လည္း သူ႔ဘက္က သ၀န္တိုေလ့ မရွိဘူး ။

(၆) သင့္ဘက္က သူ႔တစ္ေယာက္ထဲကို mentioned လုပ္ tagged လုပ္တဲ့ post ေတြ ကဗ်ာေတြကို သူ႔ဘက္က ၾကည္ၾကည္နူးနူးျဖစ္ေနေလ့မရွိဘူး ။

(၇) သူ႔ရဲ့ facebook password ကို ေတာင္းရင္လည္း အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပျပီး ျငင္းတတ္သလို ... သင့္ password သူ႔ကိုေပးထားရင္ေတာင္ သူ႔ဘက္က စိတ္၀င္တစားနဲ႔ ဖြင့္ၾကည့္ေလ့မရွိဘူး ။

(၈) တျခားေကာင္ေလးေတြ / ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ အေနွာင့္အသြားမလြတ္တဲ့ စကားလံုးေတြ ေျပာတတ္ဆိုတတ္ပါေသးတယ္ ။

(၉) သူ႕ဆီမွာ သင့္အျပင္ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနႏိုင္တယ္လို႕လည္း သင့္္စိတ္ထဲမွာ မၾကာခဏ ခံစားရလိမ့္မယ္။

(၁၀) သင့္ဘက္က "ဘာျဖစ္လို႕ facebook ေပၚမွာ ငါ့ကိုခ်စ္သူတစ္ေယာက္လို မဆက္ဆံတာလဲ" လို႕ေမးခဲ့ရင္လည္း "အိမ္ကလူႀကီးေတြ သိသြားမွာစိုးလို႕" ... " facebook ေပၚမွာ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးေတြ မေျပာတတ္ပါဘူး ရွက္စရာႀကီး" အစရွိသျဖင့္ ဆင္ေျခအမ်ိဳးမ်ိဳးေပးေလ့ရွိတယ္။


.ပိုးဟပ္ျဖဴ.

( Heart Canteen )
http://www.facebook.com/MyawadyNews

ဦးေႏွာက္ကို ပ်က္စီးေစေသာ အေၾကာင္း (၁၀) ခ်က္

Photo: ဦးေႏွာက္ကို ပ်က္စီးေစေသာ အေၾကာင္း (၁၀) ခ်က္
=============================

(၁) မနက္စာ မစားျခင္း
မနက္စာမစားသူေတြရဲ႕ ေသြးထဲမွာ သၾကားတတ္ပိုနည္းတတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါရဲ႕အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႔ ဦးေႏွာက္အတြက္ လံုေလာက္တဲ့အဟာရ မရေတာ့ဘဲ ဦးေႏွာက္ရဲ႕စြမ္းရည္ကို က်ဆင္းေစပါတယ္။

(၂) လြန္ကဲစြာစားေသာက္ျခင္း
လိုအပ္တာထပ္ပိုစားေသာက္ျခင္း အားျဖင့္ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ ေသြးလႊတ္ေၾကာေတြကို တင္းမာေစၿပီး စိတ္စြမ္းရည္ကိုပါက်ေစပါတယ္။

(၃) ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္း
ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ကို က်ံဳ႕ေစသလို အယ္လ္ဇိုင္းမားေရာဂါ (လူရဲ႔မွတ္ဥာဏ္နဲ႕ စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္းေတြကို က်ဆင္းေစတဲ့ေရာဂါကိုပါ) ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။

(၄) အခ်ိဳမ်ားလြန္ကဲစြာစားျခင္း
အခ်ိဳဓာတ္ေတြ လြန္ကဲေနခဲ႔ရင္ ပရိုတိန္းဓါတ္နဲ႕ အဟာရေတြ စုတ္ယူမႈကို အဟန္႕အတားျဖစ္ေစၿပီး အဟာရ ခ်ဳိ႕တဲ့ေစတဲ့အျပင္ ဦးေႏွာက္ဖြ႔ံၿဖိဳးမႈကိုပါ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစပါတယ္။

(၅) ေလထုညစ္ညမ္းျခင္း
ဦးေႏွာက္ဟာ ကိုယ္ခႏာမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္ကို အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳတဲ့ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ပါတယ္ ညစ္ညမ္းတဲ့ေလကို ရႈသြင္းျခင္းအားျဖင့္ ဦးေႏွာက္ကို ေအာက္ဆီဂ်င္ေထာက္ပံ့မႈေလွ်ာ
့ နည္းေစၿပီး ဦးေႏွာက္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ကို က်ဆင္းေစပါတယ္။

(၆) အိပ္ခ်ိန္မလံုေလာက္ျခင္း
အိပ္စက္ျခင္းဟာ ဦးေႏွာက္ကို အနားရေစပါတယ္။ အိပ္ခ်ိန္မလံုေလာက္တာမ်ဳိး ေရရွည္ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ ဆဲလ္ေတြ ေသဆံုးတဲ့ႏႈန္းျမင့္မားလာေစပါတယ္။

(၇) အိပ္ခ်ိန္မွာ ေခါင္းကိုဖံုးအုပ္ထားျခင္း
ေခါင္းကိုဖုံးအုပ္ၿပီး အိပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ေတြ စုစည္းမႈကိုတိုးလာေစၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္စုစည္းမႈကိုေလွ်ာ့က်ေစတာေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ကို ပ်က္စီးေစတဲ့ အက်ဳိးဆက္ကို ရေစပါတယ္။

(၈) က်မ္းမာေရးမေကာင္းခ်ိန္မွာ ဦးေႏွာက္ကိုအသံုးျပဳျခင္း
က်မ္းမာေရးမေကာင္းခ်ိန္မွာ (ဦးေႏွာက္သံုးရတဲ့) အလုပ္ျပင္းထန္စြာ လုပ္တာမ်ိဳး၊ စာက်က္စာဖတ္တာမ်ဳိးေတြဟာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈေတြကို ေလ်ာ့က်ေစသလို ဦးေႏွာက္ကိုလည္း ပ်က္စီးေစပါတယ္။

(၉) စိတ္၀င္စားတတ္ၾကြစြာ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ မရွိျခင္း
စဥ္းစားေတြးေခၚျခင္းဟာ ဦးေႏွာက္ကိုေလ့က်င့္ေပးဖို႔ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ကိုတတ္ၾကြေစတဲ့ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈေတြ လုပ္မေပးရင္ ဦးေႏွာက္ကို က်ဳံေစပါတယ္။

(၁၀) စကားနည္းျခင္း
အသိဥာဏ္ အေတြးအေခၚပါတဲ့စကားစျမည္ေျပာေပးျခင္းေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ရဲ႕စြမ္းရည္ ကိုတိုးတတ္ေစပါတယ္။

from-Good health
(၁) မနက္စာ မစားျခင္း
မနက္စာမစားသူေတြရဲ႕ ေသြးထဲမွာ သၾကားတတ္ပိုနည္းတတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါရဲ႕အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႔ ဦးေႏွာက္အတြက္ လံုေလာက္တဲ့အဟာရ မရေတာ့ဘဲ ဦးေႏွာက္ရဲ႕စြမ္းရည္ကို က်ဆင္းေစပါတယ္။

(၂) လြန္ကဲစြာစားေသာက္ျခင္း
လိုအပ္တာထပ္ပိုစားေသာက္ျခင္း အားျဖင့္ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ ေသြးလႊတ္ေၾကာေတြကို တင္းမာေစၿပီး စိတ္စြမ္းရည္ကိုပါက်ေစပါတယ္။

(၃) ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္း
ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ကို က်ံဳ႕ေစသလို အယ္လ္ဇိုင္းမားေရာဂါ (လူရဲ႔မွတ္ဥာဏ္နဲ႕ စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္းေတြကို က်ဆင္းေစတဲ့ေရာဂါကိုပါ) ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။

(၄) အခ်ိဳမ်ားလြန္ကဲစြာစားျခင္း
အခ်ိဳဓာတ္ေတြ လြန္ကဲေနခဲ႔ရင္ ပရိုတိန္းဓါတ္နဲ႕ အဟာရေတြ စုတ္ယူမႈကို အဟန္႕အတားျဖစ္ေစၿပီး အဟာရ ခ်ဳိ႕တဲ့ေစတဲ့အျပင္ ဦးေႏွာက္ဖြ႔ံၿဖိဳးမႈကိုပါ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစပါတယ္။

(၅) ေလထုညစ္ညမ္းျခင္း
ဦးေႏွာက္ဟာ ကိုယ္ခႏာမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္ကို အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳတဲ့ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ပါတယ္ ညစ္ညမ္းတဲ့ေလကို ရႈသြင္းျခင္းအားျဖင့္ ဦးေႏွာက္ကို ေအာက္ဆီဂ်င္ေထာက္ပံ့မႈေလွ်ာ
့ နည္းေစၿပီး ဦးေႏွာက္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ကို က်ဆင္းေစပါတယ္။

(၆) အိပ္ခ်ိန္မလံုေလာက္ျခင္း
အိပ္စက္ျခင္းဟာ ဦးေႏွာက္ကို အနားရေစပါတယ္။ အိပ္ခ်ိန္မလံုေလာက္တာမ်ဳိး ေရရွည္ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ ဆဲလ္ေတြ ေသဆံုးတဲ့ႏႈန္းျမင့္မားလာေစပါတယ္။

(၇) အိပ္ခ်ိန္မွာ ေခါင္းကိုဖံုးအုပ္ထားျခင္း
ေခါင္းကိုဖုံးအုပ္ၿပီး အိပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ေတြ စုစည္းမႈကိုတိုးလာေစၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္စုစည္းမႈကိုေလွ်ာ့က်ေစတာေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ကို ပ်က္စီးေစတဲ့ အက်ဳိးဆက္ကို ရေစပါတယ္။

(၈) က်မ္းမာေရးမေကာင္းခ်ိန္မွာ ဦးေႏွာက္ကိုအသံုးျပဳျခင္း
က်မ္းမာေရးမေကာင္းခ်ိန္မွာ (ဦးေႏွာက္သံုးရတဲ့) အလုပ္ျပင္းထန္စြာ လုပ္တာမ်ိဳး၊ စာက်က္စာဖတ္တာမ်ဳိးေတြဟာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈေတြကို ေလ်ာ့က်ေစသလို ဦးေႏွာက္ကိုလည္း ပ်က္စီးေစပါတယ္။

(၉) စိတ္၀င္စားတတ္ၾကြစြာ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ မရွိျခင္း
စဥ္းစားေတြးေခၚျခင္းဟာ ဦးေႏွာက္ကိုေလ့က်င့္ေပးဖို႔ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ကိုတတ္ၾကြေစတဲ့ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈေတြ လုပ္မေပးရင္ ဦးေႏွာက္ကို က်ဳံေစပါတယ္။

(၁၀) စကားနည္းျခင္း
အသိဥာဏ္ အေတြးအေခၚပါတဲ့စကားစျမည္ေျပာေပးျခင္းေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ရဲ႕စြမ္းရည္ ကိုတိုးတတ္ေစပါတယ္။

from-Good health
http://www.facebook.com/MyawadyNews

စပါးလင္မွရရွိေသာအက်ဳိးေက်းဇူးမ်ား

Photo: စပါးလင္မွရရွိေသာအက်ဳိးေက်းဇူးမ်ား
Thursday, March 14, 2013

-ေက်ာက္ကပ္၊ အသည္း၊ ပန္းကရိယ တုိ႔ကုိ သန္႔ရွင္းေစတယ္၊ အစာေက်ေစ တယ္၊ ဆီးအိတ္ တြင္းရွိ အညစ္ေက်းေတြ ကုိဖယ္ရွားေပးတယ္၊

-ကင္ဆာဆဲလ္ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ဆဲလ္ေတြကုိေသေစတယ္၊ကင္ဆာ မျဖစ္ေအာင္ တားဆီးေပးတယ္

-ခႏၶာကုိယ္တြင္း ေသြဖိအားေတြကုိ ခ်ိန္ညိေပးတယ္

-အေအးမိ၊တုတ္ေကြးေရာဂါသမားေတြစားသုံးေပးလွ်င္သက္သာေစတယ္

-အဆိပ္အေတာက္ေတြကုိဖယ္ရွားေပးတယ္

-နာက်င္ကုိက္ခဲမႈေဝဒနာေတြကိုသက္သာေစတယ္

-စိတ္ဖိစီး မႈေရာ႔က်ေစတယ္

-အဆစ္အျမစ္ကုိက္သူေတြ၊ေဂါက္ရာဂါသမားေတြစားသုံးေပးသင့္တယ္

-ကုိယ္ပႈခ်ိန္ႀကီးသူမ်ား၊အျပင္းဖ်ားသူမ်ား အဖ်ားႀကီးသူမ်ားစားသုံးေပး လွ်င္ သက္သာေစတယ္

-ခႏၶာကုိယ္အေလးခ်ိန္ အက်လြန္သူေတြ စားသုံးေပးရတယ္

-အုိမင္းရင့္ေရာ္ မႈကုိေႏွးေကြးေစတယ္၊ႏုပ်ဳိေစတယ္

-ဝမ္းေလွ်ာ၊ဝမ္းပ်က္၊ဗုိက္နာဗုိက္ေအာင့္၊အစာအိမ္နာ၊အစာအိမ္ေအာင့္သမား ေတြစားသုံးလွ်င္သက္သာေစတယ္

-ကုိယ္ခႏၶာတြင္းဘက္တီးရီးယားေရာဂါေတြမဝင္ေရာက္လာႏုိင္ေအာင္တား
ဆီးေပးတယ္
စသည္အက်ဳိးေက်းဇူးကုိရွိပါတယ္

Myanmar Forward
-ေက်ာက္ကပ္၊ အသည္း၊ ပန္းကရိယ တုိ႔ကုိ သန္႔ရွင္းေစတယ္၊ အစာေက်ေစ တယ္၊ ဆီးအိတ္ တြင္းရွိ အညစ္ေက်းေတြ ကုိဖယ္ရွားေပးတယ္၊

-ကင္ဆာဆဲလ္ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ဆဲလ္ေတြကုိေသေစတယ္၊ကင္ဆာ မျဖစ္ေအာင္ တားဆီးေပးတယ္

-ခႏၶာကုိယ္တြင္း ေသြဖိအားေတြကုိ ခ်ိန္ညိေပးတယ္

-အေအးမိ၊တုတ္ေကြးေရာဂါသမားေတြစားသုံးေပးလွ်င္သက္သာေစတယ္

-အဆိပ္အေတာက္ေတြကုိဖယ္ရွားေပးတယ္

-နာက်င္ကုိက္ခဲမႈေဝဒနာေတြကိုသက္သာေစတယ္

-စိတ္ဖိစီး မႈေရာ႔က်ေစတယ္

-အဆစ္အျမစ္ကုိက္သူေတြ၊ေဂါက္ရာဂါသမားေတြစားသုံးေပးသင့္တယ္

-ကုိယ္ပႈခ်ိန္ႀကီးသူမ်ား၊အျပင္းဖ်ားသူမ်ား အဖ်ားႀကီးသူမ်ားစားသုံးေပး လွ်င္ သက္သာေစတယ္

-ခႏၶာကုိယ္အေလးခ်ိန္ အက်လြန္သူေတြ စားသုံးေပးရတယ္

-အုိမင္းရင့္ေရာ္ မႈကုိေႏွးေကြးေစတယ္၊ႏုပ်ဳိေစတယ္

-ဝမ္းေလွ်ာ၊ဝမ္းပ်က္၊ဗုိက္နာဗုိက္ေအာင့္၊အစာအိမ္နာ၊အစာအိမ္ေအာင့္သမား ေတြစားသုံးလွ်င္သက္သာေစတယ္

-ကုိယ္ခႏၶာတြင္းဘက္တီးရီးယားေရာဂါေတြမဝင္ေရာက္လာႏုိင္ေအာင္တား
ဆီးေပးတယ္
စသည္အက်ဳိးေက်းဇူးကုိရွိပါတယ္

Myanmar Forward
http://www.facebook.com/MyawadyNews

ပင္လယ္စာစား သတိထား

Photo: ပင္လယ္စာစား သတိထား
ပင္လယ္ထြက္အစားအစာ (ပင္လယ္စာ)မ်ားအနက္ အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ႏိုင္သည့္အစာ ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိ၏။ ယခင္ကဆိုလွ်င္ ပင္လယ္ထြက္အစားအစာမ်ားကို ကမ္းရိုးတန္းေဒသမ်ားတြင္ေနထိုင္ၾကသူမ်ားသာ စားေသာက္ေလ့ရွိၾကသျဖင့္ ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္ျခင္းသည္ ကမ္းရိုးတန္းေဒသမ်ားအတြက္သာ
ျပႆနာျဖစ္ခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ေခတ္မီနည္းစနစ္မ်ားျဖင့္ သားငါးမ်ားကို တာရွည္ခံေအာင္ သိမ္းဆည္း သယ္ပိုးႏိုင္ျပီျဖစ္ရာ ပင္လယ္ႏွင့္ေဝးလံသည့္ ေဒသမ်ား၌လည္း ပင္လယ္စာ မ်ားကို လူအမ်ား စားသံုးႏိုင္ၾကျပီျဖစ္ေပသည္။ ပင္လယ္စာ (Sea Foods)မ်ားကိုသာ သီးသန္႔ခ်က္ျပဳတ္ ေရာင္းခ်သည့္ ဆိုင္မ်ားလည္း ေခတ္စားလာေနျပီျဖစ္ရာ ပင္လယ္စာႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အႏၲရာယ္မ်ားကို လူတိုင္း သိထားသင့္ေပသည္။


ပင္လယ္စာကို အစားမ်ားသည့္ ဂ်ပန္ႏို္င္ငံတြင္ ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္ျခင္းသည္ အစာအဆိပ္သင့္မႈ စုစုေပါင္း၏ သံုးပံုႏွစ္ပံုခန္႔ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ ပင္လယ္စာမ်ားကို တင္သြင္းစားသံုုးေနၾကသည့္ ကုန္းတြင္းႏိုင္ငံမ်ား၌လည္း ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္မႈမ်ား တစထက္တစ မ်ားျပားလာေနေၾကာင္း သိရပါသည္။ ပင္လယ္စာမ်ားေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းျဖစ္ရာတြင္ အဓိကနည္းသံုးမ်ိဳး ရွိေလသည္။

(၁) ပထမနည္းမွာ ပင္ကိုသဘာဝအားျဖင့္ အဆိပ္ရွိေနေသာ မစားေကာင္းသည့္ ပင္လယ္ငါး သို႔မဟုတ္-ပင္လယ္သတၱဝါကို စားမိျခင္း ျဖစ္သည္။ စားမိလွ်င္ အဆိပ္ျဖစ္ရန္ ေသခ်ာ၏။ မစားေကာင္းသည့္ ပင္လယ္ သတၱဝါ၊ မစားေကာင္းသည့္ ပင္လယ္ငါးတို႔ကို ခြဲျခားသိရွိထားျခင္းျဖင့္ အဆိပ္မသင့္ေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္ပါသည္။ အခ်ိဳ႔ေသာ ပင္လယ္သတၱဝါမ်ား၊ ပင္လယ္ငါးမ်ားသည္ မိမိ၏ခႏၶာကိုယ္ တစ္ေနရာတြင္ အဆိပ္အေတာက္ကို ကိုယ္တိုင္ထုတ္္လုပ္၏။ သို႔ေသာ္ အဆိပ္ထုတ္လုပ္သည့္ ကလီစာ (Organ)ကို ဖယ္ထုတ္ျပီး အသားကိုစားလွ်င္ အႏၲရာယ္မရွိေပ။ ထိုအခ်က္ကို မသိဘဲစားလွ်င္မူ အဆိပ္သင့္မည္ျဖစ္၏။ ထိုအဆိပ္မ်ိဳးသည္ အပူျပင္းျပင္းေပး၍ ခ်က္ျပဳတ္လိုက္လွ်င္ ေျပေပ်ာက္သြားတတ္ ပါသည္။

(၂) ဒုတိယနည္းမွာ လူတို႔ စားသံုးသည့္ ပင္လယ္ငါး၊ သို႔မဟုတ္-ပင္လယ္သတၱဝါသည္ ပင္ကိုသဘာဝအားျဖင့္ စားေကာင္းေသာအစာ ျဖစ္၏။ အဆိပ္မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ပင္လယ္ေရထဲ၌ အဆိပ္အေတာက္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိ (Marine Algae) ကဲ့သို႔ အမႈန္အမႊား သက္ရွိေကာင္ကေလးမ်ား (Micro-organisms) ရွိေနသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ပင္လယ္သတၱဝါ (ဥပမာ-ခရု၊ ပင္လယ္ငါး)တို႔ကို စားသံုးမိျပီး၊ ခရု၊ ပင္လယ္သတၱဝါတို႔ကို လူတို႔က တဖန္ စားသံုးျခင္းျဖင့္ အဆိပ္အေတာက္မ်ားသည္ လူတို႔၏ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ ေရာက္ရွိလာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအဆိပ္မ်ိဳးေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည့္ အစာအဆိပ္သင့္မႈမ်ိဳးကို ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းရန္ခက္ခဲ၏။ အေၾကာင္းမွာ မည္သည့္ေဒသမွ ပင္လယ္ေရညႇိမ်ားက အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ေစႏိုင္သည္ဆိုသည္ကို ႀကိဳတင္၍ မသိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ယင္းတို႔ကို ပင္လယ္ငါးႏွင့္ ပင္လယ္သတၱဝါမ်ိဳးစံုတို႔က စားသံုးၾကျခင္းျဖစ္ရာ ဘယ္လိုငါးမ်ိဳး၊ ဘယ္လိုခရုမ်ိဳးကိုစားလွ်င္ စိတ္ခ်ရသည္။ ဘယ္လိုငါးမ်ိဳး ဘယ္လိုခရုမ်ိဳးကို စားလွ်င္ စိတ္မခ်ရဟု ႀကိဳတင္တြက္ဆဖို႔လည္း မလြယ္ေပ။ ပင္လယ္စာတမ်ိဳးတည္းက တရာသီတြင္ အဆိပ္သင့္မႈမ်ားျဖစ္ေစျပီး ေနာက္တရာသီတြင္ အဆိပ္သင့္မႈ မျဖစ္ေစႏိုင္ျခင္းက ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈျပဳလုပ္ရန္ ခက္ခဲေစျပန္၏။ ဤနည္းျဖင့္ အဆိပ္သင့္ေနသည့္ ပင္လယ္သတၱဝါတို႔၏ အသားကို အပူျပင္းျပင္းႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္ေသာ္လည္း အဆိပ္အေတာက္မ်ား ေျပေပ်ာက္မသြားတတ္ေခ်။ အစာအိမ္ထဲ ေရာက္သြားလွ်င္လည္း အစာေျခအင္ဇိုင္း (Digestive Enzymes)မ်ားက ထိုအဆိပ္အေတာက္မ်ားကို မေျခဖ်က္ႏိုင္ျပန္ေပ။ ဤအဆိပ္သင့္နည္းမွာ ျဖစ္ပြားေလ့အရွိဆံုးႏွင့္ ကာကြယ္ရန္ အခက္အခဲဆံုးနည္း ျဖစ္ေပသည္။


၃။ ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္ႏိုင္သည့္ ေနာက္တနည္းမွာ အစာထားသိုမႈ စနစ္မက်ျခင္း၊ သန္႔ရွင္းမႈ မရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အစာထဲတြင္ ဗက္တီးရီးယား (Bacteria) ပိုးမ်ားေပါက္ဖြားျပီး အဆိပ္မ်ားထုတ္လုပ္ၾကျခင္း ျဖစ္၏။ ဗက္တီးရီးယားမ်ားမွ ထုတ္လုပ္သည့္ အဆိပ္မ်ားကို အစာေျခအင္ဇိုင္း (Digestive Enzymes) မ်ားက မဖ်က္ဆီးႏိုင္၊ ေတာ္ရံုတန္ရံု အပူေပး၍ ခ်က္ျပဳတ္ရံုႏွင့္လည္း ပ်က္စီးမသြားတတ္ေပ။ အပူရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္မွသာပ်က္စီးသြားႏိုင္ပါသည္။


(၁) ပင္ကိုသဘာဝအားျဖင့္ အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ငါးႏွင့္ ေရသတၱဝါမ်ား---
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ (ဘီစီ-၂၀၀၀၊ ၃၀၀၀ ခန္႔) ကပင္ တရုတ္ျပည္၌ ငါးပူတင္း (Pufferfish) စားျခင္းေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု မွတ္တမ္းမ်ားရွိခဲ့ပါသည္။ ယေန႔တိုင္ေအာင္လည္း ငါးပူတင္းေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းမ်ား ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္၏။ အဆိပ္ကို ငါးပူတင္း၏ အသည္း၊ အူ၊ အေရျပား၊ မ-မ်ိဳးဥအိမ္ (Ovary) ႏွင့္ ဥမ်ားတြင္ေတြ႔ရသည္။ ငါးပူတင္းမ်ိဳးေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာရွိရာ အမ်ိဳးအစားအားလံုးတြင္ အဆိပ္ရွိသည္ဟု မဆိုလိုေပ။ အခ်ိဳ႔ အမ်ိဳးအစားမ်ားမွာသာ အဆိပ္ေတြ႔ရေလသည္။ ငါးပူတင္းမ်ိဳးေပါင္း ၃၀-ခန္႔အနက္ ၂၈-မ်ိဳးသည္ တရုတ္ႏွင့္ဂ်ပန္ ပင္လယ္ျပင္တြင္ က်က္စားေနျပီး အဆိပ္အျပင္းဆံုး ငါးပူတင္းမ်ားကိုလည္း ထိုေဒသမ်ားမွာပင္ ေတြ႔ရသည္။ အဆိပ္ျပင္းသည့္ ငါးပူတင္းမ်ိဳးမ်ားသည္ စား၍လည္း အရသာ အရွိဆံုးျဖစ္ၾကျပန္၏။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ အဆိပ္ျပင္းသည့္ ငါးပူတင္းမ်ားသည္ ပင္လယ္၌ ေပ်ာ္သည့္ ပင္လယ္ငါးမ်ားသာ ျဖစ္ၾကျပီး တရုတ္ႏိုင္ငံတြင္မူ ယင္းတို႔သည္ ဥခ်ခ်ိန္၌ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားအတြင္းသို႔ နယ္က်ဴးကာ ေရာက္ရွိလာတတ္ၾကသည္။ ငါးပူတင္းမ်ားသည္ ေႏြရာသီတြင္ အဆိပ္အနည္းဆံုးျဖစ္ျပီး ေဆာင္းရာသီတြင္ အဆိပ္ပိုမ်ားကာ ဥခ်ခ်ိန္မတိုင္မီ မိုးဦးရာသီတြင္ အဆိပ္အျပင္းဆံုးျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။


ငါးပူတင္း အဆိပ္သင့္သူသည္ မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္း ေျခဖ်ားလက္ဖ်ား၊ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္လွ်ာတြင္ ထံုျခင္း၊ တရြရြျဖစ္ျခင္းတို႔ကို ခံစားရတတ္သည္။ အခ်ိဳ႔တြင္ ပ်ိဳ႔ျခင္း၊ အန္ျခင္း၊ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း၊ ရင္ေခါင္းေအာင့္ျခင္း၊
ေဝဒနာမ်ား ခံစားၾကရ၏။ အခ်ိန္ၾကာလာသည့္အခါ အာရံုေၾကာႏွင့္ ၾကြက္သားမ်ား အားနည္းလာျပီး
ေနာက္ဆံုးတြင္ အသက္ပင္ မရွဴႏိုင္ေတာ့ပဲ ေသဆံုးရတတ္ေလသည္။


ငါးပူတင္းကဲ့သို႔ ပင္ကိုသဘာဝအားျဖင့္ အဆိပ္ရွိသည့္ အျခားပင္လယ္သတၱဝါမ်ား ရွိေနပါေသးသည္။ ယင္းတို႔မွာ ငါးမန္း (Shark) မ်ိဳးႏြယ္ ငါးအခ်ိဳ႔၊ ငါးပုပ္သင္ (Mackerel) မ်ိဳးႏြယ္ငါးအခ်ိဳ႔၊ ငါးလင္ပန္း (Lamprey) မ်ိဳးႏြယ္ ငါးအခ်ိဳ႔၊ ငါးစာလုပ္ (Squid) မ်ိဳးႏြယ္ ငါးအခ်ိဳ႔၊ ေရဘဝဲ (Octopus) မ်ိဳးႏြယ္ သတၱဝါအခ်ိဳ႔ႏွင့္ လိပ္မ်ိဳးႏြယ္စု အခ်ိဳ႔တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။


(၂) အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိကို စားသည့္ငါးႏွင့္ ေရသတၱဝါမ်ားေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္း။
(က) ခရု (Shellfish) စား၍ အဆိပ္သင့္ျခင္း---
အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိ (Toxic Marine Algae) မ်ားကို စားသံုးထားေသာ ခရုမ်ားကို စားမိလွ်င္ ထိုသူကိုယ္တိုင္ အဆိပ္သင့္ျခင္းအႏၲရာယ္ကို ၾကံဳေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ ကယ္လီဖိုးနီးယားေျမာက္ပိုင္းႏွင့္ ကယ္လီဖိုးနီးယား အလယ္ပိုင္းမွ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံထိ ပစိတ္ဖိတ္သမုဒၵရာကမ္းရိုးတန္း၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ေျမာက္ပိုင္း အတၱလန္တိတ္ သမုဒၵရာကမ္းရိုးတန္း၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ကမ္းရိုးတန္း ေဒသမ်ားတြင္ အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိမ်ားကို ေတြ႔ရွိရပါသည္။ 


ထိုအဆိပ္သင့္ျခင္းမ်ိဳးတြင္ အာရံုေၾကာမ်ား အားနည္းျခင္း၊ အေၾကာေသျခင္းတို႔သည္ အဓိကလကၡဏာမ်ား
ျဖစ္၏။ အဆိပ္သင့္ထားသည့္ ခရုကိုစားျပီး မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္း ႏႈတ္ခမ္း၊ လွ်ာႏွင့္ လက္ထိပ္ ကေလးမ်ားတြင္ ထံုက်ဥ္မႈေဝဒနာကို စတင္ခံစားရတတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေျခေထာက္၊ လက္ဖ်ံ၊ လက္ေမာင္း၊ လည္ပင္းတို႔ပါ ထံုက်ဥ္လာျပီး ေျခလက္လႈပ္ရွားမႈမ်ားလည္း မူမမွန္ေတာ့ပဲ ဒယိမ္းဒယိုင္ျဖစ္လာ တတ္သည္။ သို႔ေသာ္ လူနာသည္ သတိကင္းလြတ္သြားျခင္း မရွိတတ္ေခ်။ ေနာက္ဆံုးတြင္ လူနာသည္ အသက္မရွဴႏိုင္ေတာ့ပဲ ၂-နာရီမွ ၁၂-နာရီအတြင္း ေသဆံုးရေလေတာ့၏။ အဆိပ္သင့္ျပီး ၂၄-နာရီအထိ မေသဆံုးခဲ့လွ်င္မူ အသက္ရွင္ရန္ အခြင့္အေရး ပိုမ်ားေလသည္။


ခရုစား၍ အဆိပ္သင့္ျခင္းသည္ ၁၉၇၃-ခုႏွစ္အထိ ပေဟဠိသဖြယ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စားသံုးခဲ့ျပီး အႏၲရာယ္တစံုတရာ မေပးခဲ့ေသာ ခရုမ်ိဳးကိုပင္ စားမိသူမ်ား အဆိပ္သင့္ၾကရ၏။ ထိုခရုမ်ားကို ရက္သတၱ သံုးပတ္ကာလအတြင္း စားသူတိုင္း အဆိပ္သင့္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ လံုးဝအဆိပ္မျဖစ္ေတာ့ျပန္ေပ။ ၁၉၇၃-ခုႏွစ္ေရာက္မွသာ အျဖစ္မွန္ကို သိၾကရေလသည္။ ပင္လယ္ေရ၏ အပူခ်ိန္၊ အငန္ဓာတ္၊ pH စသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနမ်ား သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ထိုေရထဲ၌ အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိမ်ား ေပါက္ဖြားရွင္သန္ၾကသျဖင့္ ထိုေရညႇိမ်ားကို စားသံုးမိသည့္ ခရုမ်ားေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ၾကျခင္း ျဖစ္၏။ 


ရက္သတၱ သံုးေလးပတ္ခန္႔ ၾကာသည့္အခါ ပင္လယ္ေရ၏ အပူခ်ိန္၊ အငန္ဓာတ္၊ pH စသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနမ်ား ေျပာင္းလဲသြားျပီး ပင္လယ္ေရညႇိမ်ား ေသကုန္ၾကသျဖင့္ ခရုမ်ားလည္း အဆိပ္အေတာက္ ကင္းသြားၾကျပန္ေတာ့သည္။ ခရုမ်ားသည္ ပင္လယ္ေရညႇိ၏ အဆိပ္ကို ခံႏိုင္ရည္ ရွိၾက ေသာ္လည္း ခရုကိုစားသံုးသည့္ လူမ်ားကိုယ္တိုင္မွာ ခံႏိုင္ရည္မရွိဘဲ အဆိပ္၏ဒဏ္ကို ခံၾကရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။


(ခ) ဂဏန္းမ်ား (Crabs), ကမာေကာင္မ်ား(Oysters)---
ဂ်ပန္ပင္လယ္ေရျပင္မွ ဖမ္းဆီးရမိေသာ ဂဏန္းအခ်ိဳ႔သည္လည္း အဆိပ္သင့္ေစႏိုင္ေၾကာင္း
ေတြ႔ရွိထားပါသည္။ ထိုဂဏန္းမ်ားသည္ ခရုမ်ားကဲ့သို႔ပင္ အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိမ်ားကို စားသံုးထားျခင္းေၾကာင့္ လူကို အဆိပ္သင့္ေစျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုပါသည္။


ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ Hamana ပင္လယ္ေအာ္မွ ကမာေကာင္အခ်ိဳ႔သည္လည္း ယင္းတို႔ စားသံုးထားသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိ မ်ားေၾကာင့္ လူတြင္ အစာအဆိပ္သင့္ေရာဂါ ျဖစ္ေစႏိုင္ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ထိုကမာေကာင္မ်ားစား၍ အဆိပ္သင့္သူမ်ားသည္ ပထမ ရက္အနည္းငယ္အတြင္း ဗိုက္နာျခင္း၊ ပ်ိဳ႔ျခင္း၊ အန္ျခင္း၊ ဝမ္းခ်ဳပ္ျခင္း၊
ေခါင္းကိုက္ျခင္း ေဝဒနာမ်ား ခံစားၾကရပါသည္။ ထို႔ေနာက္ အေရျပားႏွင့္ အစာအိမ္ စသည့္ ကလီစာမ်ား၏ အေျမႇးပါး (Mucous Membrane) တို႔မွ ေသြးမ်ားယိုလာျပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ အသည္းပ်က္၍ (acute yellow atrophy of the liver) ေသဆံုးရတတ္ေလသည္။

(ဂ) ပင္လယ္ငါးမ်ား--- 
အေနာက္ အင္ဒီးစ္ West Indies) ေဒသတြင္ ပင္လယ္ငါးအခ်ိဳ႔ကို စားျပီး လူမ်ား အစာအဆိပ္သင့္ခဲ့ေၾကာင္းကို ၁၅၅၅-ခုႏွစ္ေလာက္ကပင္ မွတ္တမ္းမ်ားရွိခဲ့ေလသည္။ ထိုငါးမ်ားသည္ ပင္ကိုသဘာဝအတိုင္း အဆိပ္ရွိေနျခင္း မဟုတ္ဘဲ အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိမ်ားကို စားထားျခင္းေၾကာင့္သာ လူကို အဆိပ္သင့္ေစျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အေထာက္အထားမ်ားေတြ႔ရပါသည္။ ကရစ္ဘီယမ္ပင္လယ္ႏွင့္ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာအတြင္း အထူးသျဖင့္ ေျမာက္လတၱီတြဒ္ ၃၅-ဒီဂရီႏွင့္ ေတာင္လတၱီတြဒ္ ၃၅-ဒီဂရီၾကား ကၽြန္းမ်ားတြင္လည္း ဤသို႔ အဆိပ္သင့္မႈမ်ား ျဖစ္တတ္၏။ ငါးအမ်ိဳးအႏြယ္စုေပါင္း ၃၀၀-ေက်ာ္သည္ ဤနည္းျဖင့္ အဆိပ္သင့္ႏိုင္ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္ေတြ႔ရွိထားပါသည္။ Ciguatera Poisoning ေခၚ အဆိုပါ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းသည္ ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္မႈ Seafood Poisoning မ်ားအနက္ အႀကီးမားဆံုး က်န္းမာေရးျပႆနာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။


Ciguatera Poisoning ေခၚ ပင္လယ္ငါးေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္ျခင္း၏ လကၡဏာမ်ားမွာ ႏႈတ္ခမ္း၊ လွ်ာႏွင့္ လည္ေခ်ာင္းမ်ား တရြရြျဖစ္ေနရာမွ ထံုက်ဥ္လာျခင္းျဖစ္၏။ တစ္တခါတစ္ရံ ပ်ိဳ႔ျခင္း၊ အန္ျခင္း၊ ဗိုက္နာျခင္း၊ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ ဖ်ားျခင္း၊ ခ်မ္းတုန္ျခင္း၊ ၾကြက္သားမ်ား နာက်င္ျခင္း စသည့္ ေဝဒနာမ်ားကိုလည္း ခံစားရတတ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္သည္ထိ အားနည္းသြားတတ္၏။ အသက္ေသဆံုးသည္ထိ ျပင္းထန္ေလ့မရွိေသာ္လည္း ႏွလံုးႏွင့္ ေသြးလည္ပတ္မႈလုပ္ငန္း ပ်က္ယြင္းသြားလွ်င္မူ အသက္ဆံုးရႈံးမႈရွိႏိုင္သည္ဟု သိရပါသည္။


(၃) ဗက္တီးရီးယားမ်ားေၾကာင့္ ပင္လယ္စာ အဆိပ္သင့္ျခင္း---
ဗက္တီးရီးယားမ်ားေၾကာင့္ ပင္လယ္အစာအဆိပ္သင့္ျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည့္အနက္ Clostridium Botulium ေခၚ ဗက္တီးရီးယားေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းကို နမူနာထား၍ တင္ျပပါမည္။
Clostridium Botulinum အမ်ိဳးအစား ငါးမ်ိဳး ( A-မွ E ထိ) ရွိသည့္ အနက္ အမ်ိဳးခြဲ (E)သည္ အစာအဆိပ္သင့္မႈ အမ်ားဆံုးျဖစ္ေစသည့္ ဗက္တီးရီးယားမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ အျခားအမ်ိဳးကြဲမ်ားေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္မႈ
ျဖစ္တတ္ေသာ္လည္း ရွားပါ၏။ CI.Bitulinum သည္ အေကာင္ဘဝ Vegetative Form ႏွင့္ မ်ိဳးေအာင္းေစ့ဘဝ Spore Form ဟူ၍ သ႑ာန္ႏွစ္မ်ိဳးျဖင့္ တည္ရွိသည္။ မ်ိဳးေအာင္းေစ့မ်ားသည္ ေျမႀကီးထဲ၌ ၄င္း၊ ပင္လယ္ကမ္းေျခ၊ ေရကန္မ်ားႏွင့္ ျမစ္မ်ား၏ ကမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ႏုံးေျမမ်ားထဲတြင္၄င္း ရွိေနၾက၏။ မ်ိဳးေအာင္ေစ့မ်ားသည္ ပတ္ဝန္းက်င္အပူခ်ိန္ ၃-ဒီဂရီမွ ၅-ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္အတြင္း၌ပင္ အေကာင္ဘဝသို႔ ေျပာင္းျပီး အဆိပ္မ်ား ထုတ္လုပ္ႏိုင္သည္။ ၅-ဒီဂရီမွ ၃၀-ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္အတြင္း အပူခ်ိန္တက္လာေလ အေကာင္ေပါက္ရန္ အခြင့္ပို၍ သာလာေလျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရထြက္အစားအစာတိုင္းသည္ CI.Botulinum ဗက္တီးရီးယားပိုး ဝင္ေရာက္ျပီး အစာအဆိပ္သင့္မႈျဖစ္ရန္ အႏၲရာယ္ အျမဲရွိေနသည္ဟု မွတ္ယူႏိုင္ပါသည္။


ဤပိုးေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္လွ်င္ ေရာဂါလကၡဏာမ်ားကို မ်ားေသာအားျဖင့္ အစာစားျပီး ၁၂-နာရီမွ ၃၆-နာရီအတြင္း စတင္၍ေတြ႔ရေလ့ရွိ၏။ သို႔ေသာ္ စားျပီး သံုးေလးနာရီအတြင္း ေစာစြာေတြ႔ႏိုင္သကဲ့သို႔ စားျပီး ၁၀၈-နာရီၾကာမွ ေနာက္က်စြာ ေတြ႔ရသည္လည္း ရွိသည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေရာဂါလကၡဏာ
ေစာေစာေပၚေလ အဆိပ္ျပင္းေလဟု မွတ္ယူႏိုင္၏။
ပိ်ဳ႔ျခင္း၊ အန္ျခင္း ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ အန္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္မႈ သက္သာသြားႏိုင္သည္။


အဆိပ္၏ အဓိကပစ္မွတ္မွာ အာရံုေၾကာႏွင့္ ၾကြက္သားမ်ားျဖစ္၏။ မ်က္လံုးၾကြက္သားမ်ား ထိခိုက္မႈေၾကာင့္ အရာဝတၳဳတစ္ခုကို ႏွစ္ခုကဲ့သို႔ ျမင္ရျခင္းသည္ အဆိပ္သင့္ျခင္း၏ ကနဦး ဝိေသသလကၡဏာတရပ္ပင္
ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ မ်က္ခြံမ်ားေလးလံတြဲလာျခင္း၊ သူငယ္အိမ္ က်ယ္လာျခင္း၊ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးႏွင့္ မ်က္စိကို ထိုးၾကည့္သည့္တိုင္ သူငယ္အိမ္ မက်ယ္ေတာ့ျခင္း စသည့္ လကၡဏာမ်ားကို ေတြ႔ရတတ္သည္။ လက္ေခ်ာင္းၾကြက္သားမ်ား ထိခိုက္သျဖင့္ အစာမမ်ိဳႏိုင္ျခင္း၊ အသံဝင္ျခင္း၊ အစာႏွင့္အရည္မ်ား
ႏွာေခါင္းႏွက့္ပါးစပ္မွ ျပန္ထြက္လာျခင္း၊ လည္ပင္းၾကြက္သားမ်ား ထိခိုက္သျဖင့္ ဦးေခါင္းကို မေထာင္ႏိုင္ ဇက္မခိုင္ႏိုင္ျခင္းတို႔ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚခံစားရတတ္၏။ ေနာက္ဆံုးတြင္ အသက္ရွဴသည့္ ၾကြက္သားမ်ား အလုပ္မလုပ္ေတာ့သျဖင့္ အသက္ရွဴရပ္ျပီး ေသဆံုးရတတ္သည္။ ႏွလံုးၾကြက္သားမ်ား အလုပ္မလုပ္ေတာ့သျဖင့္ ႏွလံုးရပ္ျပီး ေသဆံုးရသည္လည္း ရွိ၏။ ဤအဆိပ္သင့္သျဖင့္ ေသဆံုးမႈႏႈန္းသည္ ၆၅-ရာခိုင္ႏႈန္းထိ ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။


E-အမ်ိဳးအစားမဟုတ္ေသာ CI.Botulinum ပိုးမ်ားႏွင့္ Staphylococcus Aureus ဗက္တီးရီးယားမ်ားသည္လည္း ပင္လယ္စာမ်ားတြင္ တစ္ခါတစ္ရံ ဝင္ေရာက္ပြားမ်ားျပီး အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းကို ျဖစ္ေစႏိုင္ပါသည္။ ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္မႈ အႏၲရာယ္ ေလ်ာ့ပါးေစျခင္း---
* မစားေကာင္းသည့္ ပင္လယ္စာမ်ားကို သိထားသင့္သည္။
* မည္သည့္ပင္လယ္သတၱဝါမ်ားသည္ မည္သည့္အဂၤါ (ကလီစာ) မွ အဆိပ္အေတာက္မ်ား ထုတ္လုပ္တတ္သည္ကို သိထားသင့္သည္။

ပင္လယ္စာ (အသားစိမ္း၊ ငါးစိမ္း) မ်ားကို 
* အလြန္ေအးေသာ အပူခ်ိန္ (ေရခဲခန္း)တြင္ သိမ္းဆည္းရမည္။
* ေရခဲခန္းမွ ထုတ္ျပီးလွ်င္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ ဟင္းအိုးထဲ မထည့္မခ်င္း ေရခဲေသတၱာထဲ၌သာ ထားရမည္။
* အသား-ငါး အတံုးအတြင္းပိုင္းတြင္ အပူခ်ိန္ ၇၀-ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ ေက်ာ္သည္အထိ မီးရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္ရမည္။

ခ်က္ျပဳတ္ျပီး ပင္လယ္စားမ်ားကို ---
* မီးဖိုမွခ်ျပီး ပူပူေႏြးေႏြး စားသံုးသင့္သည္။
* ခ်က္ခ်င္း မစားသံုးျဖစ္လွ်င္ ေရခဲေသတၱာထဲတြင္ သိမ္းဆည္းထားျပီး မစားသံုးမီ (အပူခ်ိန္ ၇၀-ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ေက်ာ္ထိ) ျပန္၍ အပူေပး (ေႏြး)ျပီးမွသာ စားသံုးရမည္။
* ခ်က္ျပဳတ္ျပီးေသာ အသားတံုး၊ ငါးတံုးမ်ားကို တံုး,တစ္,လွီးျဖတ္လိုလွ်င္ သားစိမ္းငါးစိမ္းမ်ား လွီးျဖတ္သည့္ စဥ္းတီတံုးကို အသံုးမျပဳဘဲ သီးသန္႔စဥ္းတီတံုးကိုသာ သံုးရမည္။
* တစ္ေန႔စာ ေလာက္ငွရံု ခ်က္ျပဳတ္စားသံုးသင့္သည္။ ပိုေနလွ်င္ ေနာက္တစ္ေန႔စားရန္ ခ်န္မထားဘဲ သြန္ပစ္ရမည္ဟု အၾကံျပဳလိုပါသည္။


ေဒါက္တာ-လွၾကည္
(အာေရာဂ်ံ ၂၀၀၀-ျပည့္ႏွစ္)

Myanmar Sky Link
ပင္လယ္ထြက္အစားအစာ (ပင္လယ္စာ)မ်ားအနက္ အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ႏိုင္သည့္အစာ ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိ၏။ ယခင္ကဆိုလွ်င္ ပင္လယ္ထြက္အစားအစာမ်ားကို ကမ္းရိုးတန္းေဒသမ်ားတြင္ေနထိုင္ၾကသူမ်ားသာ စားေသာက္ေလ့ရွိၾကသျဖင့္ ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္ျခင္းသည္ ကမ္းရိုးတန္းေဒသမ်ားအတြက္သာ
ျပႆနာျဖစ္ခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ေခတ္မီနည္းစနစ္မ်ားျဖင့္ သားငါးမ်ားကို တာရွည္ခံေအာင္ သိမ္းဆည္း သယ္ပိုးႏိုင္ျပီျဖစ္ရာ ပင္လယ္ႏွင့္ေဝးလံသည့္ ေဒသမ်ား၌လည္း ပင္လယ္စာ မ်ားကို လူအမ်ား စားသံုးႏိုင္ၾကျပီျဖစ္ေပသည္။ ပင္လယ္စာ (Sea Foods)မ်ားကိုသာ သီးသန္႔ခ်က္ျပဳတ္ ေရာင္းခ်သည့္ ဆိုင္မ်ားလည္း ေခတ္စားလာေနျပီျဖစ္ရာ ပင္လယ္စာႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အႏၲရာယ္မ်ားကို လူတိုင္း သိထားသင့္ေပသည္။


ပင္လယ္စာကို အစားမ်ားသည့္ ဂ်ပန္ႏို္င္ငံတြင္ ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္ျခင္းသည္ အစာအဆိပ္သင့္မႈ စုစုေပါင္း၏ သံုးပံုႏွစ္ပံုခန္႔ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ ပင္လယ္စာမ်ားကို တင္သြင္းစားသံုုးေနၾကသည့္ ကုန္းတြင္းႏိုင္ငံမ်ား၌လည္း ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္မႈမ်ား တစထက္တစ မ်ားျပားလာေနေၾကာင္း သိရပါသည္။ ပင္လယ္စာမ်ားေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းျဖစ္ရာတြင္ အဓိကနည္းသံုးမ်ိဳး ရွိေလသည္။

(၁) ပထမနည္းမွာ ပင္ကိုသဘာဝအားျဖင့္ အဆိပ္ရွိေနေသာ မစားေကာင္းသည့္ ပင္လယ္ငါး သို႔မဟုတ္-ပင္လယ္သတၱဝါကို စားမိျခင္း ျဖစ္သည္။ စားမိလွ်င္ အဆိပ္ျဖစ္ရန္ ေသခ်ာ၏။ မစားေကာင္းသည့္ ပင္လယ္ သတၱဝါ၊ မစားေကာင္းသည့္ ပင္လယ္ငါးတို႔ကို ခြဲျခားသိရွိထားျခင္းျဖင့္ အဆိပ္မသင့္ေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္ပါသည္။ အခ်ိဳ႔ေသာ ပင္လယ္သတၱဝါမ်ား၊ ပင္လယ္ငါးမ်ားသည္ မိမိ၏ခႏၶာကိုယ္ တစ္ေနရာတြင္ အဆိပ္အေတာက္ကို ကိုယ္တိုင္ထုတ္္လုပ္၏။ သို႔ေသာ္ အဆိပ္ထုတ္လုပ္သည့္ ကလီစာ (Organ)ကို ဖယ္ထုတ္ျပီး အသားကိုစားလွ်င္ အႏၲရာယ္မရွိေပ။ ထိုအခ်က္ကို မသိဘဲစားလွ်င္မူ အဆိပ္သင့္မည္ျဖစ္၏။ ထိုအဆိပ္မ်ိဳးသည္ အပူျပင္းျပင္းေပး၍ ခ်က္ျပဳတ္လိုက္လွ်င္ ေျပေပ်ာက္သြားတတ္ ပါသည္။

(၂) ဒုတိယနည္းမွာ လူတို႔ စားသံုးသည့္ ပင္လယ္ငါး၊ သို႔မဟုတ္-ပင္လယ္သတၱဝါသည္ ပင္ကိုသဘာဝအားျဖင့္ စားေကာင္းေသာအစာ ျဖစ္၏။ အဆိပ္မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ပင္လယ္ေရထဲ၌ အဆိပ္အေတာက္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိ (Marine Algae) ကဲ့သို႔ အမႈန္အမႊား သက္ရွိေကာင္ကေလးမ်ား (Micro-organisms) ရွိေနသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ပင္လယ္သတၱဝါ (ဥပမာ-ခရု၊ ပင္လယ္ငါး)တို႔ကို စားသံုးမိျပီး၊ ခရု၊ ပင္လယ္သတၱဝါတို႔ကို လူတို႔က တဖန္ စားသံုးျခင္းျဖင့္ အဆိပ္အေတာက္မ်ားသည္ လူတို႔၏ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ ေရာက္ရွိလာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအဆိပ္မ်ိဳးေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည့္ အစာအဆိပ္သင့္မႈမ်ိဳးကို ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းရန္ခက္ခဲ၏။ အေၾကာင္းမွာ မည္သည့္ေဒသမွ ပင္လယ္ေရညႇိမ်ားက အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ေစႏိုင္သည္ဆိုသည္ကို ႀကိဳတင္၍ မသိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ယင္းတို႔ကို ပင္လယ္ငါးႏွင့္ ပင္လယ္သတၱဝါမ်ိဳးစံုတို႔က စားသံုးၾကျခင္းျဖစ္ရာ ဘယ္လိုငါးမ်ိဳး၊ ဘယ္လိုခရုမ်ိဳးကိုစားလွ်င္ စိတ္ခ်ရသည္။ ဘယ္လိုငါးမ်ိဳး ဘယ္လိုခရုမ်ိဳးကို စားလွ်င္ စိတ္မခ်ရဟု ႀကိဳတင္တြက္ဆဖို႔လည္း မလြယ္ေပ။ ပင္လယ္စာတမ်ိဳးတည္းက တရာသီတြင္ အဆိပ္သင့္မႈမ်ားျဖစ္ေစျပီး ေနာက္တရာသီတြင္ အဆိပ္သင့္မႈ မျဖစ္ေစႏိုင္ျခင္းက ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈျပဳလုပ္ရန္ ခက္ခဲေစျပန္၏။ ဤနည္းျဖင့္ အဆိပ္သင့္ေနသည့္ ပင္လယ္သတၱဝါတို႔၏ အသားကို အပူျပင္းျပင္းႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္ေသာ္လည္း အဆိပ္အေတာက္မ်ား ေျပေပ်ာက္မသြားတတ္ေခ်။ အစာအိမ္ထဲ ေရာက္သြားလွ်င္လည္း အစာေျခအင္ဇိုင္း (Digestive Enzymes)မ်ားက ထိုအဆိပ္အေတာက္မ်ားကို မေျခဖ်က္ႏိုင္ျပန္ေပ။ ဤအဆိပ္သင့္နည္းမွာ ျဖစ္ပြားေလ့အရွိဆံုးႏွင့္ ကာကြယ္ရန္ အခက္အခဲဆံုးနည္း ျဖစ္ေပသည္။


၃။ ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္ႏိုင္သည့္ ေနာက္တနည္းမွာ အစာထားသိုမႈ စနစ္မက်ျခင္း၊ သန္႔ရွင္းမႈ မရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အစာထဲတြင္ ဗက္တီးရီးယား (Bacteria) ပိုးမ်ားေပါက္ဖြားျပီး အဆိပ္မ်ားထုတ္လုပ္ၾကျခင္း ျဖစ္၏။ ဗက္တီးရီးယားမ်ားမွ ထုတ္လုပ္သည့္ အဆိပ္မ်ားကို အစာေျခအင္ဇိုင္း (Digestive Enzymes) မ်ားက မဖ်က္ဆီးႏိုင္၊ ေတာ္ရံုတန္ရံု အပူေပး၍ ခ်က္ျပဳတ္ရံုႏွင့္လည္း ပ်က္စီးမသြားတတ္ေပ။ အပူရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္မွသာပ်က္စီးသြားႏိုင္ပါသည္။


(၁) ပင္ကိုသဘာဝအားျဖင့္ အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ငါးႏွင့္ ေရသတၱဝါမ်ား---
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ (ဘီစီ-၂၀၀၀၊ ၃၀၀၀ ခန္႔) ကပင္ တရုတ္ျပည္၌ ငါးပူတင္း (Pufferfish) စားျခင္းေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု မွတ္တမ္းမ်ားရွိခဲ့ပါသည္။ ယေန႔တိုင္ေအာင္လည္း ငါးပူတင္းေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းမ်ား ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္၏။ အဆိပ္ကို ငါးပူတင္း၏ အသည္း၊ အူ၊ အေရျပား၊ မ-မ်ိဳးဥအိမ္ (Ovary) ႏွင့္ ဥမ်ားတြင္ေတြ႔ရသည္။ ငါးပူတင္းမ်ိဳးေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာရွိရာ အမ်ိဳးအစားအားလံုးတြင္ အဆိပ္ရွိသည္ဟု မဆိုလိုေပ။ အခ်ိဳ႔ အမ်ိဳးအစားမ်ားမွာသာ အဆိပ္ေတြ႔ရေလသည္။ ငါးပူတင္းမ်ိဳးေပါင္း ၃၀-ခန္႔အနက္ ၂၈-မ်ိဳးသည္ တရုတ္ႏွင့္ဂ်ပန္ ပင္လယ္ျပင္တြင္ က်က္စားေနျပီး အဆိပ္အျပင္းဆံုး ငါးပူတင္းမ်ားကိုလည္း ထိုေဒသမ်ားမွာပင္ ေတြ႔ရသည္။ အဆိပ္ျပင္းသည့္ ငါးပူတင္းမ်ိဳးမ်ားသည္ စား၍လည္း အရသာ အရွိဆံုးျဖစ္ၾကျပန္၏။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ အဆိပ္ျပင္းသည့္ ငါးပူတင္းမ်ားသည္ ပင္လယ္၌ ေပ်ာ္သည့္ ပင္လယ္ငါးမ်ားသာ ျဖစ္ၾကျပီး တရုတ္ႏိုင္ငံတြင္မူ ယင္းတို႔သည္ ဥခ်ခ်ိန္၌ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားအတြင္းသို႔ နယ္က်ဴးကာ ေရာက္ရွိလာတတ္ၾကသည္။ ငါးပူတင္းမ်ားသည္ ေႏြရာသီတြင္ အဆိပ္အနည္းဆံုးျဖစ္ျပီး ေဆာင္းရာသီတြင္ အဆိပ္ပိုမ်ားကာ ဥခ်ခ်ိန္မတိုင္မီ မိုးဦးရာသီတြင္ အဆိပ္အျပင္းဆံုးျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။


ငါးပူတင္း အဆိပ္သင့္သူသည္ မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္း ေျခဖ်ားလက္ဖ်ား၊ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္လွ်ာတြင္ ထံုျခင္း၊ တရြရြျဖစ္ျခင္းတို႔ကို ခံစားရတတ္သည္။ အခ်ိဳ႔တြင္ ပ်ိဳ႔ျခင္း၊ အန္ျခင္း၊ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း၊ ရင္ေခါင္းေအာင့္ျခင္း၊
ေဝဒနာမ်ား ခံစားၾကရ၏။ အခ်ိန္ၾကာလာသည့္အခါ အာရံုေၾကာႏွင့္ ၾကြက္သားမ်ား အားနည္းလာျပီး
ေနာက္ဆံုးတြင္ အသက္ပင္ မရွဴႏိုင္ေတာ့ပဲ ေသဆံုးရတတ္ေလသည္။


ငါးပူတင္းကဲ့သို႔ ပင္ကိုသဘာဝအားျဖင့္ အဆိပ္ရွိသည့္ အျခားပင္လယ္သတၱဝါမ်ား ရွိေနပါေသးသည္။ ယင္းတို႔မွာ ငါးမန္း (Shark) မ်ိဳးႏြယ္ ငါးအခ်ိဳ႔၊ ငါးပုပ္သင္ (Mackerel) မ်ိဳးႏြယ္ငါးအခ်ိဳ႔၊ ငါးလင္ပန္း (Lamprey) မ်ိဳးႏြယ္ ငါးအခ်ိဳ႔၊ ငါးစာလုပ္ (Squid) မ်ိဳးႏြယ္ ငါးအခ်ိဳ႔၊ ေရဘဝဲ (Octopus) မ်ိဳးႏြယ္ သတၱဝါအခ်ိဳ႔ႏွင့္ လိပ္မ်ိဳးႏြယ္စု အခ်ိဳ႔တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။


(၂) အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိကို စားသည့္ငါးႏွင့္ ေရသတၱဝါမ်ားေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္း။
(က) ခရု (Shellfish) စား၍ အဆိပ္သင့္ျခင္း---
အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိ (Toxic Marine Algae) မ်ားကို စားသံုးထားေသာ ခရုမ်ားကို စားမိလွ်င္ ထိုသူကိုယ္တိုင္ အဆိပ္သင့္ျခင္းအႏၲရာယ္ကို ၾကံဳေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ ကယ္လီဖိုးနီးယားေျမာက္ပိုင္းႏွင့္ ကယ္လီဖိုးနီးယား အလယ္ပိုင္းမွ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံထိ ပစိတ္ဖိတ္သမုဒၵရာကမ္းရိုးတန္း၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ေျမာက္ပိုင္း အတၱလန္တိတ္ သမုဒၵရာကမ္းရိုးတန္း၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ကမ္းရိုးတန္း ေဒသမ်ားတြင္ အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိမ်ားကို ေတြ႔ရွိရပါသည္။


ထိုအဆိပ္သင့္ျခင္းမ်ိဳးတြင္ အာရံုေၾကာမ်ား အားနည္းျခင္း၊ အေၾကာေသျခင္းတို႔သည္ အဓိကလကၡဏာမ်ား
ျဖစ္၏။ အဆိပ္သင့္ထားသည့္ ခရုကိုစားျပီး မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္း ႏႈတ္ခမ္း၊ လွ်ာႏွင့္ လက္ထိပ္ ကေလးမ်ားတြင္ ထံုက်ဥ္မႈေဝဒနာကို စတင္ခံစားရတတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေျခေထာက္၊ လက္ဖ်ံ၊ လက္ေမာင္း၊ လည္ပင္းတို႔ပါ ထံုက်ဥ္လာျပီး ေျခလက္လႈပ္ရွားမႈမ်ားလည္း မူမမွန္ေတာ့ပဲ ဒယိမ္းဒယိုင္ျဖစ္လာ တတ္သည္။ သို႔ေသာ္ လူနာသည္ သတိကင္းလြတ္သြားျခင္း မရွိတတ္ေခ်။ ေနာက္ဆံုးတြင္ လူနာသည္ အသက္မရွဴႏိုင္ေတာ့ပဲ ၂-နာရီမွ ၁၂-နာရီအတြင္း ေသဆံုးရေလေတာ့၏။ အဆိပ္သင့္ျပီး ၂၄-နာရီအထိ မေသဆံုးခဲ့လွ်င္မူ အသက္ရွင္ရန္ အခြင့္အေရး ပိုမ်ားေလသည္။


ခရုစား၍ အဆိပ္သင့္ျခင္းသည္ ၁၉၇၃-ခုႏွစ္အထိ ပေဟဠိသဖြယ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စားသံုးခဲ့ျပီး အႏၲရာယ္တစံုတရာ မေပးခဲ့ေသာ ခရုမ်ိဳးကိုပင္ စားမိသူမ်ား အဆိပ္သင့္ၾကရ၏။ ထိုခရုမ်ားကို ရက္သတၱ သံုးပတ္ကာလအတြင္း စားသူတိုင္း အဆိပ္သင့္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ လံုးဝအဆိပ္မျဖစ္ေတာ့ျပန္ေပ။ ၁၉၇၃-ခုႏွစ္ေရာက္မွသာ အျဖစ္မွန္ကို သိၾကရေလသည္။ ပင္လယ္ေရ၏ အပူခ်ိန္၊ အငန္ဓာတ္၊ pH စသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနမ်ား သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ထိုေရထဲ၌ အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိမ်ား ေပါက္ဖြားရွင္သန္ၾကသျဖင့္ ထိုေရညႇိမ်ားကို စားသံုးမိသည့္ ခရုမ်ားေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ၾကျခင္း ျဖစ္၏။


ရက္သတၱ သံုးေလးပတ္ခန္႔ ၾကာသည့္အခါ ပင္လယ္ေရ၏ အပူခ်ိန္၊ အငန္ဓာတ္၊ pH စသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနမ်ား ေျပာင္းလဲသြားျပီး ပင္လယ္ေရညႇိမ်ား ေသကုန္ၾကသျဖင့္ ခရုမ်ားလည္း အဆိပ္အေတာက္ ကင္းသြားၾကျပန္ေတာ့သည္။ ခရုမ်ားသည္ ပင္လယ္ေရညႇိ၏ အဆိပ္ကို ခံႏိုင္ရည္ ရွိၾက ေသာ္လည္း ခရုကိုစားသံုးသည့္ လူမ်ားကိုယ္တိုင္မွာ ခံႏိုင္ရည္မရွိဘဲ အဆိပ္၏ဒဏ္ကို ခံၾကရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။


(ခ) ဂဏန္းမ်ား (Crabs), ကမာေကာင္မ်ား(Oysters)---
ဂ်ပန္ပင္လယ္ေရျပင္မွ ဖမ္းဆီးရမိေသာ ဂဏန္းအခ်ိဳ႔သည္လည္း အဆိပ္သင့္ေစႏိုင္ေၾကာင္း
ေတြ႔ရွိထားပါသည္။ ထိုဂဏန္းမ်ားသည္ ခရုမ်ားကဲ့သို႔ပင္ အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိမ်ားကို စားသံုးထားျခင္းေၾကာင့္ လူကို အဆိပ္သင့္ေစျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုပါသည္။


ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ Hamana ပင္လယ္ေအာ္မွ ကမာေကာင္အခ်ိဳ႔သည္လည္း ယင္းတို႔ စားသံုးထားသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိ မ်ားေၾကာင့္ လူတြင္ အစာအဆိပ္သင့္ေရာဂါ ျဖစ္ေစႏိုင္ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ထိုကမာေကာင္မ်ားစား၍ အဆိပ္သင့္သူမ်ားသည္ ပထမ ရက္အနည္းငယ္အတြင္း ဗိုက္နာျခင္း၊ ပ်ိဳ႔ျခင္း၊ အန္ျခင္း၊ ဝမ္းခ်ဳပ္ျခင္း၊
ေခါင္းကိုက္ျခင္း ေဝဒနာမ်ား ခံစားၾကရပါသည္။ ထို႔ေနာက္ အေရျပားႏွင့္ အစာအိမ္ စသည့္ ကလီစာမ်ား၏ အေျမႇးပါး (Mucous Membrane) တို႔မွ ေသြးမ်ားယိုလာျပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ အသည္းပ်က္၍ (acute yellow atrophy of the liver) ေသဆံုးရတတ္ေလသည္။

(ဂ) ပင္လယ္ငါးမ်ား---
အေနာက္ အင္ဒီးစ္ West Indies) ေဒသတြင္ ပင္လယ္ငါးအခ်ိဳ႔ကို စားျပီး လူမ်ား အစာအဆိပ္သင့္ခဲ့ေၾကာင္းကို ၁၅၅၅-ခုႏွစ္ေလာက္ကပင္ မွတ္တမ္းမ်ားရွိခဲ့ေလသည္။ ထိုငါးမ်ားသည္ ပင္ကိုသဘာဝအတိုင္း အဆိပ္ရွိေနျခင္း မဟုတ္ဘဲ အဆိပ္ရွိသည့္ ပင္လယ္ေရညႇိမ်ားကို စားထားျခင္းေၾကာင့္သာ လူကို အဆိပ္သင့္ေစျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အေထာက္အထားမ်ားေတြ႔ရပါသည္။ ကရစ္ဘီယမ္ပင္လယ္ႏွင့္ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာအတြင္း အထူးသျဖင့္ ေျမာက္လတၱီတြဒ္ ၃၅-ဒီဂရီႏွင့္ ေတာင္လတၱီတြဒ္ ၃၅-ဒီဂရီၾကား ကၽြန္းမ်ားတြင္လည္း ဤသို႔ အဆိပ္သင့္မႈမ်ား ျဖစ္တတ္၏။ ငါးအမ်ိဳးအႏြယ္စုေပါင္း ၃၀၀-ေက်ာ္သည္ ဤနည္းျဖင့္ အဆိပ္သင့္ႏိုင္ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္ေတြ႔ရွိထားပါသည္။ Ciguatera Poisoning ေခၚ အဆိုပါ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းသည္ ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္မႈ Seafood Poisoning မ်ားအနက္ အႀကီးမားဆံုး က်န္းမာေရးျပႆနာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။


Ciguatera Poisoning ေခၚ ပင္လယ္ငါးေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္ျခင္း၏ လကၡဏာမ်ားမွာ ႏႈတ္ခမ္း၊ လွ်ာႏွင့္ လည္ေခ်ာင္းမ်ား တရြရြျဖစ္ေနရာမွ ထံုက်ဥ္လာျခင္းျဖစ္၏။ တစ္တခါတစ္ရံ ပ်ိဳ႔ျခင္း၊ အန္ျခင္း၊ ဗိုက္နာျခင္း၊ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ ဖ်ားျခင္း၊ ခ်မ္းတုန္ျခင္း၊ ၾကြက္သားမ်ား နာက်င္ျခင္း စသည့္ ေဝဒနာမ်ားကိုလည္း ခံစားရတတ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္သည္ထိ အားနည္းသြားတတ္၏။ အသက္ေသဆံုးသည္ထိ ျပင္းထန္ေလ့မရွိေသာ္လည္း ႏွလံုးႏွင့္ ေသြးလည္ပတ္မႈလုပ္ငန္း ပ်က္ယြင္းသြားလွ်င္မူ အသက္ဆံုးရႈံးမႈရွိႏိုင္သည္ဟု သိရပါသည္။


(၃) ဗက္တီးရီးယားမ်ားေၾကာင့္ ပင္လယ္စာ အဆိပ္သင့္ျခင္း---
ဗက္တီးရီးယားမ်ားေၾကာင့္ ပင္လယ္အစာအဆိပ္သင့္ျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည့္အနက္ Clostridium Botulium ေခၚ ဗက္တီးရီးယားေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းကို နမူနာထား၍ တင္ျပပါမည္။
Clostridium Botulinum အမ်ိဳးအစား ငါးမ်ိဳး ( A-မွ E ထိ) ရွိသည့္ အနက္ အမ်ိဳးခြဲ (E)သည္ အစာအဆိပ္သင့္မႈ အမ်ားဆံုးျဖစ္ေစသည့္ ဗက္တီးရီးယားမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ အျခားအမ်ိဳးကြဲမ်ားေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္မႈ
ျဖစ္တတ္ေသာ္လည္း ရွားပါ၏။ CI.Bitulinum သည္ အေကာင္ဘဝ Vegetative Form ႏွင့္ မ်ိဳးေအာင္းေစ့ဘဝ Spore Form ဟူ၍ သ႑ာန္ႏွစ္မ်ိဳးျဖင့္ တည္ရွိသည္။ မ်ိဳးေအာင္းေစ့မ်ားသည္ ေျမႀကီးထဲ၌ ၄င္း၊ ပင္လယ္ကမ္းေျခ၊ ေရကန္မ်ားႏွင့္ ျမစ္မ်ား၏ ကမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ႏုံးေျမမ်ားထဲတြင္၄င္း ရွိေနၾက၏။ မ်ိဳးေအာင္ေစ့မ်ားသည္ ပတ္ဝန္းက်င္အပူခ်ိန္ ၃-ဒီဂရီမွ ၅-ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္အတြင္း၌ပင္ အေကာင္ဘဝသို႔ ေျပာင္းျပီး အဆိပ္မ်ား ထုတ္လုပ္ႏိုင္သည္။ ၅-ဒီဂရီမွ ၃၀-ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္အတြင္း အပူခ်ိန္တက္လာေလ အေကာင္ေပါက္ရန္ အခြင့္ပို၍ သာလာေလျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရထြက္အစားအစာတိုင္းသည္ CI.Botulinum ဗက္တီးရီးယားပိုး ဝင္ေရာက္ျပီး အစာအဆိပ္သင့္မႈျဖစ္ရန္ အႏၲရာယ္ အျမဲရွိေနသည္ဟု မွတ္ယူႏိုင္ပါသည္။


ဤပိုးေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္လွ်င္ ေရာဂါလကၡဏာမ်ားကို မ်ားေသာအားျဖင့္ အစာစားျပီး ၁၂-နာရီမွ ၃၆-နာရီအတြင္း စတင္၍ေတြ႔ရေလ့ရွိ၏။ သို႔ေသာ္ စားျပီး သံုးေလးနာရီအတြင္း ေစာစြာေတြ႔ႏိုင္သကဲ့သို႔ စားျပီး ၁၀၈-နာရီၾကာမွ ေနာက္က်စြာ ေတြ႔ရသည္လည္း ရွိသည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေရာဂါလကၡဏာ
ေစာေစာေပၚေလ အဆိပ္ျပင္းေလဟု မွတ္ယူႏိုင္၏။
ပိ်ဳ႔ျခင္း၊ အန္ျခင္း ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ အန္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္မႈ သက္သာသြားႏိုင္သည္။


အဆိပ္၏ အဓိကပစ္မွတ္မွာ အာရံုေၾကာႏွင့္ ၾကြက္သားမ်ားျဖစ္၏။ မ်က္လံုးၾကြက္သားမ်ား ထိခိုက္မႈေၾကာင့္ အရာဝတၳဳတစ္ခုကို ႏွစ္ခုကဲ့သို႔ ျမင္ရျခင္းသည္ အဆိပ္သင့္ျခင္း၏ ကနဦး ဝိေသသလကၡဏာတရပ္ပင္
ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ မ်က္ခြံမ်ားေလးလံတြဲလာျခင္း၊ သူငယ္အိမ္ က်ယ္လာျခင္း၊ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးႏွင့္ မ်က္စိကို ထိုးၾကည့္သည့္တိုင္ သူငယ္အိမ္ မက်ယ္ေတာ့ျခင္း စသည့္ လကၡဏာမ်ားကို ေတြ႔ရတတ္သည္။ လက္ေခ်ာင္းၾကြက္သားမ်ား ထိခိုက္သျဖင့္ အစာမမ်ိဳႏိုင္ျခင္း၊ အသံဝင္ျခင္း၊ အစာႏွင့္အရည္မ်ား
ႏွာေခါင္းႏွက့္ပါးစပ္မွ ျပန္ထြက္လာျခင္း၊ လည္ပင္းၾကြက္သားမ်ား ထိခိုက္သျဖင့္ ဦးေခါင္းကို မေထာင္ႏိုင္ ဇက္မခိုင္ႏိုင္ျခင္းတို႔ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚခံစားရတတ္၏။ ေနာက္ဆံုးတြင္ အသက္ရွဴသည့္ ၾကြက္သားမ်ား အလုပ္မလုပ္ေတာ့သျဖင့္ အသက္ရွဴရပ္ျပီး ေသဆံုးရတတ္သည္။ ႏွလံုးၾကြက္သားမ်ား အလုပ္မလုပ္ေတာ့သျဖင့္ ႏွလံုးရပ္ျပီး ေသဆံုးရသည္လည္း ရွိ၏။ ဤအဆိပ္သင့္သျဖင့္ ေသဆံုးမႈႏႈန္းသည္ ၆၅-ရာခိုင္ႏႈန္းထိ ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။


E-အမ်ိဳးအစားမဟုတ္ေသာ CI.Botulinum ပိုးမ်ားႏွင့္ Staphylococcus Aureus ဗက္တီးရီးယားမ်ားသည္လည္း ပင္လယ္စာမ်ားတြင္ တစ္ခါတစ္ရံ ဝင္ေရာက္ပြားမ်ားျပီး အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းကို ျဖစ္ေစႏိုင္ပါသည္။ ပင္လယ္စာေၾကာင့္ အစာအဆိပ္သင့္မႈ အႏၲရာယ္ ေလ်ာ့ပါးေစျခင္း---
* မစားေကာင္းသည့္ ပင္လယ္စာမ်ားကို သိထားသင့္သည္။
* မည္သည့္ပင္လယ္သတၱဝါမ်ားသည္ မည္သည့္အဂၤါ (ကလီစာ) မွ အဆိပ္အေတာက္မ်ား ထုတ္လုပ္တတ္သည္ကို သိထားသင့္သည္။

ပင္လယ္စာ (အသားစိမ္း၊ ငါးစိမ္း) မ်ားကို

* အလြန္ေအးေသာ အပူခ်ိန္ (ေရခဲခန္း)တြင္ သိမ္းဆည္းရမည္။
* ေရခဲခန္းမွ ထုတ္ျပီးလွ်င္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ ဟင္းအိုးထဲ မထည့္မခ်င္း ေရခဲေသတၱာထဲ၌သာ ထားရမည္။
* အသား-ငါး အတံုးအတြင္းပိုင္းတြင္ အပူခ်ိန္ ၇၀-ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ ေက်ာ္သည္အထိ မီးရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္ရမည္။

ခ်က္ျပဳတ္ျပီး ပင္လယ္စားမ်ားကို ---

* မီးဖိုမွခ်ျပီး ပူပူေႏြးေႏြး စားသံုးသင့္သည္။
* ခ်က္ခ်င္း မစားသံုးျဖစ္လွ်င္ ေရခဲေသတၱာထဲတြင္ သိမ္းဆည္းထားျပီး မစားသံုးမီ (အပူခ်ိန္ ၇၀-ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ေက်ာ္ထိ) ျပန္၍ အပူေပး (ေႏြး)ျပီးမွသာ စားသံုးရမည္။
* ခ်က္ျပဳတ္ျပီးေသာ အသားတံုး၊ ငါးတံုးမ်ားကို တံုး,တစ္,လွီးျဖတ္လိုလွ်င္ သားစိမ္းငါးစိမ္းမ်ား လွီးျဖတ္သည့္ စဥ္းတီတံုးကို အသံုးမျပဳဘဲ သီးသန္႔စဥ္းတီတံုးကိုသာ သံုးရမည္။
* တစ္ေန႔စာ ေလာက္ငွရံု ခ်က္ျပဳတ္စားသံုးသင့္သည္။ ပိုေနလွ်င္ ေနာက္တစ္ေန႔စားရန္ ခ်န္မထားဘဲ သြန္ပစ္ရမည္ဟု အၾကံျပဳလိုပါသည္။


ေဒါက္တာ-လွၾကည္
(အာေရာဂ်ံ ၂၀၀၀-ျပည့္ႏွစ္)

Myanmar Sky Link
http://www.facebook.com/MyawadyNews