"အဘ ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"ဟိုဘက္ရြာ"
"ဒါဆို အတူတူသြားၾကတာေပါ့"
"ေအး"
"ဟိုဘက္ရြာကို ဘာသြားလုပ္မွာလဲ အဘ"
"အၿငိမ့္ပြဲကမယ္ေျပာလို႔ သြားၾကည့္တာ"
"ဟင္... က်ေနာ္သာ အဘအရြယ္ဆို အၿငိမ့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး"
အဖိုးအိုက ဘာမွျပန္မေျပာဘူး
ခဏေနေတာ့ အဖိုးအိုက ပုလင္းတလံုး ထုတ္ၿပီး ေမာ့ေသာက္တယ္
"ဘာေတြလဲ အဘ"
"အရက္"
"ဟင္... က်ေနာ္သာ အဘအရြယ္ဆို အရက္မေသာက္ေတာ့ဘူး"
အဖိုးအိုက ဘာမွျပန္မေျပာဘူး
ခဏေနေတာ့ အပင္တပင္ေအာက္မွာ ခရီးတေထာက္ နားၾကတယ္
လူငယ္က အပင္ေပၚေမာ့ၾကည့္ၿပီးေျပာတယ္... ...
"ဟာ အဘ၊ သရက္သီးေတြဗ်"
"ဟုတ္တယ္၊ ဒီအပင္က အသီးက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာ၊ ငါတို႔ငယ္ငယ္က ခူးစားေနက်ကြ"
"စားခ်င္တယ္ဗ်ာ"
"ငါသာ မင္းအရြယ္ဆို အပင္ေပၚတက္ခူးတယ္"
... ဆိုေတာ့ လူငယ္လဲ မခံခ်င္ျဖစ္ၿပီး အပင္ေပၚတက္ခူးပါေလေရာ
ခူးၿပီးလို႔ ျပန္ဆင္းေတာ့ မဆင္းတတ္ေတာ့ဘူး
"အဘ လုပ္ပါအံုး ၊ဒီဂြၾကားကေန ဆက္မဆင္းတတ္ေတာ့ဘူး"
"ငါသာ မင္းအရြယ္ဆို အဲဒီဂြၾကားကေန ခုန္ခ်တယ္"
ဒါနဲ႔ အဟုတ္မွတ္ၿပီး ခုန္ခ်လိုက္တာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေျခာင္း သြင္သြင္က်ဳိးပါေလေရာ
"အား... က်ဳိးၿပီ အဘေရ"
"က်ဳိးမွာေပါ့ ဒီေလာက္အျမင့္ႀကီးက ခုန္ခ်တာ"
"ဗ်ာ... ခုနေျပာေတာ့ က်ေနာ့္အရြယ္သာဆို အဘ ခုန္ခ်တယ္ ဆို"
"ေအးေလ... ငါ မင္းတို႔အရြယ္တုန္းက ဒီအပင္က နိမ့္နိမ့္ေလးကြ"
"ဂ်ာ..."
သန္၄ကို-ဘာသာျပန္သည္
https://www.facebook.com/thanlayko
No comments:
Post a Comment