ရသေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္

ဘတ္စ္ ကားေစာင့္ေနတုန္း ေဘးနားက အသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။

*ေရခဲမုန္႔ ဘယ္ေလာက္လဲ။
*500
*ဒီထက္ ေစ်းေပါတာမရွိဘူးလား
*ရွိတယ္။300 တန္ ရွိတယ္။

ေရ ခဲမုန္႔ေရာင္းေနတ့ဲေကာင္ ေလးကစိတ္မရွည္သလိုေျပာလိုက္တယ္။

ေရခဲမုန္႔ဝယ္တ့ဲေကာင္ ေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၃ ႏွစ္ အရြယ္ ေကာင္ေလးတေယာက္။
ေငြေၾကးတတ္နိုင္ တ့ဲအသိုင္းအဝိုင္းကမွန္းသိသာပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကပ္စီးအိုးထင္ ပါရဲ႕။
ေစ်းေပါတာကို ေမးေနတယ္ဆိုေတာ့။
မဆီမဆိုင္ ေဘးကေနကြ်န္္ မ အကဲျဖတ္ေနမိတယ္ ။

ေရခဲမုန္႕ေရာင္းတ့ဲေကာင္ ေလးကေတာ့ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းရယ္ပါ။
ေနာက္အေရာင္းအဝယ္ကတည့္သြားပါတယ္။

ေကာင္ ေလးက 300 တန္ေရခဲမုန္႔ကိုယူလိုက္တယ္။
ျပီးေတာ့ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက 500 တန္တရြက္ ထုတ္ေပးတယ္။

ျပီးေတာ့ ေကာင္ ေလးကစကားတခြန္းေျပာတယ္။

ေရာ့ 500 ။200 ကိုျပန္မအမ္းနဲ႕ မင္းယူလိုက္ေတာ့ငါတို႕ကစားေနခ်ိန္မွာမင္းက ေစ်းေရာင္းေနရေတာ့
ငါ ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္။
ငါရတ့ဲ မုန္႔ဖိုးကိုတခုခုမဝယ္စားရင္ လည္းအေမက ငါ့ကိုဆူလိမ့္မယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ငါကေစ်းေပါတာက္ိုေမးျပီးဝယ္စားတာပါ။
မင္းလည္း 200 ဖိုးေလာက္ေရခဲမုန္႔စားျခင္ စားေပါ့။
ဒါမွမဟုတ္တခုခု ဝယ္စားေပါ့

ကြ်န္မ နဲနဲေလးရွက္သြားတယ္။
မ်ွေဝေပးတယ္ဆိုတာကိုလည္း
ကြ်န္မ ခုမွသေဘာေပါက္လိုက္မိတယ္………
ျပီးေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္ဆိုတာကိုေရာေပါ့…………

ျငိမ္းလ့ဲ