ဆိုင္ရွင္ဦးေလးႀကီးက ေမးတယ္... ...
"ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ ငါ့တူ"
"အဲ... ကြန္ဒံု"
"ဘယ္ႏွခုလဲကြ"
"အင္း... အဲ ဘယ္ႏွခု ဝယ္ရပ့ါ"
"ကုိယ့္ဟာကုိေတာင္ ဘယ္ႏွစ္ခုလိုအပ္မွန္း မသိဘူးလား"
"ေအာ္ ဦးေလးကလည္း၊ ေကာင္မေလးနဲ႔က ဒီေန႔ညမွ အျပင္မွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႔ရမွာဗ်"
"ေအာ္... "
"ဒီေတာ့ လိုရမယ္ရ တစ္ဒါဇင္ေပး"
ဒါနဲ႔...
ေကာင္ေလးလည္း ကြန္ဒံုဘူးကုိ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲထည့္ျပီး ေကာင္မေလးအိမ္ကုိ ခ်ီတက္ခ့ဲတယ္
ေကာင္မေလးမိဘေတြက သူ႔ကုိ ေတြ႔ဖူးခ်င္တယ္ဆိုလို႔ လာေတြ႔ရတာေလ
မိဘေတြနဲ႔ ညစာစားရင္း စကားစျမည္ေျပာ၊ ျပီးတာနဲ႔ ေကာင္မေလးကုိ အျပင္ေခၚထုတ္ျပီး အေျခအေနေကာင္းရင္ေတာ့ ... အိုေကေပ့ါ အၾကံဆိုးႀကီးနဲ႔
ေကာင္မေလးအိမ္ေရာက္ေတာ့ ညစာစားပြဲက အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီ
ဒါေပမယ့္...
ေကာင္မေလးရဲ႕ အေဖ အလုပ္ကျပန္မလာေသးလို႔ ခဏေစာင့္ေနရေသးတယ္
ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ သူ႔အေဖျပန္ေရာက္လာတယ္
ဒါနဲ႔ ထမင္းဝိုင္းမွာ ထိုင္ၾကေရာ...
ဘာသာေရးထံုးစံအရ ညစာမစားခင္ ဆုေတာင္းၾကတယ္
ခက္တာက...
ေခါင္းႀကီးငံု႔ျပီး ဆုေတာင္းေနတ့ဲ ေကာင္ေလးေခါင္းက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ျပန္ေမာ့မလာဘူး
အၾကာႀကီး ဆုေတာင္းေနပံုရတယ္
ဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးက တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာတယ္... ...
"ေမာင္ ဒီေလာက္ထိ ဘာသာတရားကုိုင္းရႈိင္းမွန္း အစ,က က်မ မသိဘူး"
ဒီေတာ့ ေကာင္ေလးက ျပန္ေျပာတယ္... ...
"လမ္းထိပ္က ေဆးဆိုင္ပို္င္ရွင္ဟာ ခ်စ္ေလး ေဖေဖမွန္း၊ ေမာင္လည္း အစ,ကမသိဘူး"... တ့ဲ။
သန္၄ကုိ-ဘာသာျပန္သည္
No comments:
Post a Comment