''ငါ၏ ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာအားလံုးတုိ႔ႏွင့္ ရွင္ကြဲကြဲရျခင္း
ေသကြဲကြဲရျခင္းသည္ ျဖစ္ေခ်မည္'' ဟူ၍ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ
ရဟန္းျဖစ္ေစ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ - အဘယ္ အက်ဳိးထူးကုိ စြဲ၍ ''ငါ၏ ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာ အားလံုးတုိ႔ႏွင့္ ရွင္ကြဲကြဲရျခင္း ေသကြဲကြဲရျခင္းသည္ ျဖစ္ေခ်မည္'' ဟူ၍ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ ရဟန္းျဖစ္ေစ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ - သတၱဝါတုိ႔အား ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာတုိ႔၌
လုိလားစြဲမက္ျခင္း 'ဆႏၵရာဂ' ျဖင့္ စြဲမက္ေသာ သတၱဝါတုိ႔သည္ ကာယဒုစ႐ုိက္ကုိ
ျပဳက်င့္ကုန္၏၊ ဝစီဒုစ႐ုိက္ကုိ ျပဳက်င့္ကုန္၏၊ မေနာဒုစ႐ုိက္ကုိ
ျပဳက်င့္ကုန္၏၊ ထုိ(ကြဲျခင္း) အေၾကာင္းကုိ မျပတ္ ဆင္ျခင္ေသာ သူအား ခ်စ္အပ္
ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာတုိ႔၌ လုိလား စြဲမက္ျခင္းသည္ အခ်င္းခပ္သိမ္းမူလည္း
ေပ်ာက္ကင္း၏၊
ေခါင္းပါးျခင္းမူလည္း ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ -
ဤအက်ဳိးထူးကုိ စြဲ၍ ''ငါ၏ ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာအားလံုးတုိ႔ႏွင့္
ရွင္ကြဲ ကြဲရျခင္း ေသကြဲ ကြဲရျခင္းသည္ ျဖစ္ေခ်မည္'' ဟု မိန္းမျဖစ္ေစ
ေယာက္်ားျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ ရဟန္းျဖစ္ေစ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
''ငါတစ္ေယာက္တည္းသာလွ်င္ ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာအားလံုးတုိ႔ႏွင့္
ရွင္ကြဲ ကြဲရျခင္း ေသကြဲ ကြဲရျခင္းျဖစ္သည္ မဟုတ္။ စင္စစ္မူကား
ဤဘံုဘဝသုိ႔လာျခင္း တစ္ျခားဘံုဘဝသုိ႔ သြားျခင္း စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶ
ေနျခင္းရွိသည့္ သတၱဝါ ဟူသမွ် အားလံုးတုိ႔သည္ ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ
အရာအားလံုးတုိ႔ႏွင့္ ရွင္ကြဲ ကြဲရျခင္း ေသကြဲ ကြဲရျခင္းသည္ ျဖစ္ေခ်၏'' ဟု
ဆင္ျခင္၏။
ထုိ (ကြဲျခင္း) အေၾကာင္းကုိ မျပတ္ ဆင္ျခင္ေသာ ထုိသူအား
မဂ္သည္ ေကာင္းစြာ ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ ထုိမဂ္ကုိ မွီဝဲ၏၊
ပြါးမ်ား၏၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳ၏၊ ထုိမဂ္ကုိ မွီဝဲေသာ ပြါးမ်ားေသာ
ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳေသာ ထုိသူအား သံေယာဇဥ္တုိ႔သည္ အခ်င္းခပ္သိမ္း
ေပ်ာက္ကင္းကုန္၏၊ အစဥ္ကိန္းေနေသာ 'အႏုသယ' တရားတုိ႔သည္ ကင္းျပတ္ကုန္၏။
( နီဝရဏဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။ )
( 3 Treasures: Buddha, Dhamma & Sangha )
ရဟန္းတုိ႔ - အဘယ္ အက်ဳိးထူးကုိ စြဲ၍ ''ငါ၏ ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာ အားလံုးတုိ႔ႏွင့္ ရွင္ကြဲကြဲရျခင္း ေသကြဲကြဲရျခင္းသည္ ျဖစ္ေခ်မည္'' ဟူ၍ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ ရဟန္းျဖစ္ေစ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္သနည္း။
ရဟန္းတုိ႔ - သတၱဝါတုိ႔အား ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာတုိ႔၌ လုိလားစြဲမက္ျခင္း 'ဆႏၵရာဂ' ျဖင့္ စြဲမက္ေသာ သတၱဝါတုိ႔သည္ ကာယဒုစ႐ုိက္ကုိ ျပဳက်င့္ကုန္၏၊ ဝစီဒုစ႐ုိက္ကုိ ျပဳက်င့္ကုန္၏၊ မေနာဒုစ႐ုိက္ကုိ ျပဳက်င့္ကုန္၏၊ ထုိ(ကြဲျခင္း) အေၾကာင္းကုိ မျပတ္ ဆင္ျခင္ေသာ သူအား ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာတုိ႔၌ လုိလား စြဲမက္ျခင္းသည္ အခ်င္းခပ္သိမ္းမူလည္း ေပ်ာက္ကင္း၏၊
ေခါင္းပါးျခင္းမူလည္း ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ - ဤအက်ဳိးထူးကုိ စြဲ၍ ''ငါ၏ ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာအားလံုးတုိ႔ႏွင့္ ရွင္ကြဲ ကြဲရျခင္း ေသကြဲ ကြဲရျခင္းသည္ ျဖစ္ေခ်မည္'' ဟု မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ ရဟန္းျဖစ္ေစ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
''ငါတစ္ေယာက္တည္းသာလွ်င္ ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာအားလံုးတုိ႔ႏွင့္ ရွင္ကြဲ ကြဲရျခင္း ေသကြဲ ကြဲရျခင္းျဖစ္သည္ မဟုတ္။ စင္စစ္မူကား ဤဘံုဘဝသုိ႔လာျခင္း တစ္ျခားဘံုဘဝသုိ႔ သြားျခင္း စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶ ေနျခင္းရွိသည့္ သတၱဝါ ဟူသမွ် အားလံုးတုိ႔သည္ ခ်စ္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ အရာအားလံုးတုိ႔ႏွင့္ ရွင္ကြဲ ကြဲရျခင္း ေသကြဲ ကြဲရျခင္းသည္ ျဖစ္ေခ်၏'' ဟု ဆင္ျခင္၏။
ထုိ (ကြဲျခင္း) အေၾကာင္းကုိ မျပတ္ ဆင္ျခင္ေသာ ထုိသူအား မဂ္သည္ ေကာင္းစြာ ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ ထုိမဂ္ကုိ မွီဝဲ၏၊ ပြါးမ်ား၏၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳ၏၊ ထုိမဂ္ကုိ မွီဝဲေသာ ပြါးမ်ားေသာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳေသာ ထုိသူအား သံေယာဇဥ္တုိ႔သည္ အခ်င္းခပ္သိမ္း
ေပ်ာက္ကင္းကုန္၏၊ အစဥ္ကိန္းေနေသာ 'အႏုသယ' တရားတုိ႔သည္ ကင္းျပတ္ကုန္၏။
( နီဝရဏဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။ )
( 3 Treasures: Buddha, Dhamma & Sangha )
No comments:
Post a Comment